Ψαρρού, Νέλλη

Ονομάζομαι Νέλλη Ψαρρού και γεννήθηκα στην Αθήνα το 1973. Το 1990 "πέρασα" στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στη σχολή Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σπουδών που, αν και δεν ήταν η βασική επιλογή μου, αποδείχτηκε πως ήταν αυτό που πάντα επιθυμούσα να σπουδάσω. Έτσι, ολοκλήρωσα τις σπουδές μου το 1994 όντας πεπεισμένη ότι θέλω να μάθω περισσότερα για το αντικείμενό μου, αν και χωρίς συγκεκριμένες επαγγελματικές επιδιώξεις. Άλλωστε, η συμμετοχή μου στο πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών Erasmus, στο Montpellier της Γαλλίας για 5 μήνες, με είχε προσανατολίσει θετικά προς την εμπειρία του εξωτερικού. Έτσι, συνέχισα κάνοντας μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο το 1995-1996, και συγκεκριμένα μάστερ στη Συγκριτική Πολιτική Ανάλυση (Comparative Politics) στο πανεπιστήμιο London School of Economics, με μερική υποτροφία στα δίδακτρα από το ίδιο το πανεπιστήμιο. Γυρνώντας στην Ελλάδα, εργάστηκα για ένα χρόνο (1997) σε ένα πανευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα (EUROFOR) που αφορούσε τη μετανάστευση στην Ευρώπη (τις κοινότητες της Διασποράς, τους Ρομά, κ.λπ). Η δική μου συνεισφορά στην έρευνα αυτή αφορούσε τους πολιτικούς πρόσφυγες και τους Πόντιους που ζούσαν στην (πρώην) ΕΣΣΔ, και έχει δημοσιευτεί σε τριμελή συλλογικό τόμο που εκδόθηκε το 2005. Μέσα από τις μεταπτυχιακές σπουδές μου ήρθα σε επαφή με το αντικείμενο του εθνικισμού, το οποίο και θέλησα να μελετήσω εκτενέστερα. Συγκεκριμένα, με απασχόλησε το ερώτημα ποια είναι η φύση της εθνικής ταυτότητας, δηλαδή τι είναι αυτό που την καθιστά τόσο ισχυρή. Με άλλα λόγια, ποια είναι η δυναμική των ταυτίσεων. Απαντώντας σε αυτό, θα μπορούσα μετά να εξετάσω το ερώτημα, που κυοφορούνταν τότε ως αυταπόδεικτη αλήθεια, αν η εθνική ταυτότητα θα εξαφανιστεί μέσα από τις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης. Συνέταξα τη σχετική επιστημονική πρόταση και την υπέβαλλα στο πρόγραμμα υποτροφιών της ΕΕ Marie Curie (ή αλλιώς Training and Mobility for Researchers), απ' όπου κέρδισα πλήρη υποτροφία για τρία χρόνια [στάθηκα ιδιαίτερα τυχερή μιας και επρόκειτο για μία απ' τις καλύτερες υποτροφίες που, απ' όσο γνώριζα, υπήρχαν και τις οποίες έκοψαν την αμέσως επόμενη χρονιά!] Έτσι βρέθηκα το 1998 και πάλι στο London School of Economics να ξεκινώ το τελευταίο στάδιο των σπουδών μου - όπως νόμιζα τότε. Το στάδιο αυτό ολοκληρώθηκε το 2002 με την απόκτηση του διδακτορικού με τίτλο National Identity in the Era of Globalisation. Η τύχη [προϊόν μιας ακούραστης επιμονής] με ευνόησε και πάλι φέρνοντας στο πλάι μου ως επιβλέποντα τον εξέχοντα καθηγητή και πολιτικό φιλόσοφο John Gray. Ο John Gray, συνεπικουρούμενος από τη λέκτορα πολιτική επιστήμονα Abby Innes, υπήρξε μια έκπληξη, μια απόλυτα θετική παρουσία στις σπουδές μου καθώς διακριτικά αλλά σταθερά επέβλεπε την πρόοδό μου ενισχύοντάς την τόσο σε επιστημονικό όσο και σε ανθρώπινο επίπεδο. Επέστρεψα στην Ελλάδα με σκοπό να εργαστώ και να προσφέρω στη χώρα μου με τις γνώσεις και την εξειδίκευσή μου. Μετά από μερικούς μήνες έγινα δεκτή στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Ρέθυμνο όπου δίδαξα για τρία ακαδημαϊκά έτη (2003-2006), οπότε και έληξε και η τελευταία σύμβασή μου (οι συμβάσεις αυτές, με βάση το Π.Δ. 407/80, δεν μπορούσαν να ανανεωθούν για μεγαλύτερο διάστημα από τρία χρόνια, μέχρι πρότινος). Εντωμεταξύ, προσλήφθηκα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο το 2005, όπου δίδαξα στην ενότητα Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, το μάθημα «Ευρωπαϊκές Πολιτικές Ιδεολογίες στον Εικοστό Αιώνα». Στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο εργάστηκα για τρεις ακαδημαϊκές χρονιές, από το 2005 ως το 2008. Σε όλο αυτό το διάστημα συμμετείχα σε επιστημονικά συνέδρια και δημοσίευσα ορισμένα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά. Το κύριο μέλημά μου όμως υπήρξε, και παραμένει, η έκδοση βιβλίων, δηλαδή η παρουσίαση ολκληρωμένων ερευνητικών προσπαθειών, καθώς θεωρώ πως σε ένα βιβλίο μπορεί ένα συνολικό επιχείρημα να ξεδιπλωθεί με τον πλέον προσήκοντα τρόπο, σε αντίθεση με τα άρθρα που παρουσιάζουν ένα εξειδικευμένο κομμάτι του επιστητού. Έτσι, μετά από μια εξαιρετική συνεργασία με τον εκδότη κ. Γιώργο Δαρδανό δημοσιεύτηκε το 2005 από τον εκδοτικό οίκο Gutenberg το πρώτο μου βιβλίο (βασισμένο στη διδακτορική μου διατριβή) με τίτλο Εθνική Ταυτότητα στην Εποχή της Παγκοσμιοποίησης. Στο μεταξύ, όμως, το 2006, αποφάσισα να δώσω κατατακτήριες εξετάσεις για να μπω στη Νομική καθώς πίστευα (ορθώς, όπως αποδείχτηκε) πως θα ολοκληρωθώ ως πολιτική επιστήμονας μέσα από τη γνώση του νομικού μας συστήματος. Όπως σύντομα κατανόησα, ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα καταγράφεται στα νομικά κείμενα και νόμους. Έτσι, έγινα (προπτυχιακή) φοιτήτρια ξανά στη Νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης - αιώνια αυτή τη φορά! Η επαφή μου με τη νομική επιστήμη είναι ολοφάνερη στην πολιτική προσέγγιση που ακολουθώ στο Πολιτικό Ημερολόγιο! Το δεύτερό μου βιβλίo, Ταξίδι στη Σαμοθράκη, Ένα Πολιτικό Ημερολόγιο, εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2009 ως αυτοέκδοση, σε μια προσπάθεια πνευματικής και οικονομικής ανεξαρτησίας. Πρόκειται για μια μελέτη του πολιτικού που καταλήγει σε γενικότερα θεωρητικά συμπεράσματα, στηριγμένη σε παραδείγματα και εμπειρικά δεδομένα από την ελληνική -κυρίως αλλά όχι μόνο- πολιτική κατάσταση και κοινωνική νοοτροπία της τελευταίας 20ετίας. Το βιβλίο αυτή ακολουθεί μια αφηγηματική «χαλαρότητα», αλλά επίσης εμπεριέχει τα στοιχεία και συμπεράσματα της δημοσιογραφικής έρευνας στην οποία προέβην αλλά και της θεωρητικής τεκμηρίωσης που ήταν απαραίτητη. Εν συντομία, θα το περιέγραφα ως μια καταγραφή και ανάλυση της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα σήμερα. Η νέα μου αυτή εκδοτική εμπειρία σηματοδοτείται από μια νέα προσπάθεια. Κατ' αρχάς, για ποικίλους λόγους, που συγκλίνουν στο ότι επέστρεψα στη χώρα μου με την προσδοκία να συνεισφέρω σε αυτήν, δεν απασχολούμαι πλέον ως συμβασιούχος στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο - ή σε οποιαδήποτε άλλη θέση με σύμβαση όπου καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αντ' αυτού, ασχολήθηκα με την ελεύθερη μετάδοση των γνώσεών και ιδεών μου στην ευρύτερη κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό, εκτός από διάφορες διαλέξεις και παρουσιάσεις, συνεχίζω την επιστημονική έρευνα, με ταυτόχρονη τεκμηρίωση στοιχείων όπως αυτά προκύπτουν από ανεξάρτητη δημοσιογραφική έρευνα. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών δημοσιεύω σε αυτή την ιστοσελίδα. Συγγραφικός μου στόχος παραμένει η έκδοση βιβλίων όταν ένα συνολικό επιχείρημα θα έχει ολοκληρωθεί. Στο διάστημα 2009-2011, με αφορμή την έρευνα για το βιβλίου Ταξίδι στη Σαμοθράκη: ένα πολιτικό ημερολόγιο, ασχολήθηκα για πρώτη φορά με τη δημιουργία ντοκιμαντέρ. Μαζί με έναν συνεργάτη εικονολήπτη και σε διάστημα δύο ετών πήραμε συνεντεύξεις και πλάνα και ολοκληρώσαμε το ντοκιμαντέρ Golfland?, μια έρευνα σχετικά με τα θέρετρα γκολφ στην Ελλάδα και την τουριστική ανάπτυξη. Το ντοκιμαντέρ βασίστηκε στην εθελοντική συμμετοχή όλων των συνεργατών καθως και στην αυτοχρηματοδότησή του από τους δύο βασικούς συντελεστές, και είναι ελεύθερα αναρτημένο στο διαδίκτυο. Το 2011 συμμετείχα σε μια καινούρια προσπάθεια, στο περιοδικό Unfollow, μία απόπειρα εν καιρώ κρίσης για τη δημιουργία ενός πολιτικού δημοσιογραφικού περιοδικού απαλλαγμένου από τις πολιτικές εξαρτήσεις των υπαρχόντων εντύπων του χώρου. Η προσπάθεια, επιτυχημένη από την αρχή της, έχει καταφέρει μέχρι σήμερα, στα δύο χρόνια έκδοσης του περιοδικού, να καταξιωθεί και να καλύψει ένα πραγματικό κενό που υπήρχε στη δημοσιογραφική έρευνα και την πολιτική ανάλυση. Στη συνέχεια, με αφορμή και την υλοποίηση της απόφασής μου για αποκέντρωση, βρέθηκα να συνεργάζομαι με τη χανιώτικη εφημερίδα Αγώνας της Κρήτης, όπου απολαμβάνω τη χαρά της συνεργασίας μέσα σε μια οικογενειακή επιχείρηση που εργάζεται με ήθος και (αυτο)σεβασμό. Τέλος, και για περίοδο ενός χρόνου (άνοιξη 2012-2013) έκανα την πρώτη μου ραδιοφωνική ενημερωτική εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό Κρήτη FM 101,5 (μεταδίδει και διαδικτυακά), όπου αποκόμισα μια καινούρια και σημαντική εμπειρία στον απαιτητικό χώρο του ραδιοφώνου. Η ραδιοφωνική μου εκπομπή έχει διακοπεί λόγω των απαιτήσεων της έρευνας για το καινούριο ντοκιμαντέρ που ετοιμάζουμε, τις ΣΤΑΓΩΝΕΣ.