Μπιγετέρ, Ζαν- Φρανσουά

Ο Ζαν Φρανσουά Μπιγετέρ γεννήθηκε στη Βασιλεία το 1939. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη γενέτειρά του και στη Γενεύη και, στη συνέχεια, κινεζικά στο Παρίσι και κλασική κινεζική λογοτεχνία στο Πεκίνο, όπου διέμεινε για τρία χρόνια (1963-1966), υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της «Πολιτιστικής Επανάστασης» και παντρεύτηκε τη νεαρή γιατρό Cui Wen. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, στο Κιότο και το Χονγκ Κονγκ, με υποτροφίες του Πανεπιστημίου της Γενεύης και του Εθνικού Ταμείου Επιστημονικής Έρευνας τηςΕλβετίας (Fonds national suisse de la recherche scientifique). Το 1976 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή για τον φιλόσοφο Λι Τσε (1527-1602), την οποία εκπόνησε υπό την εποπτεία του Jacques Gernet, στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου και δίδαξε μέχρι το 1999: αρχικά κινεζική ιστορία και στη συνέχεια κινεζική γλώσσα, καταλήγοντας στη διαμόρφωση ενός ευρύτερου και συνολικότερου προγράμματος «κινεζικών σπουδών». Το 1999 παραιτείται από τα πανεπιστημιακά του καθήκοντα για να αφιερωθεί στο γράψιμο. Πέραν της συγγραφής έχει ασχοληθεί, σε συνεργασία με τη σύζυγό του, με τη δημιουργία μιας μεθόδου εκμάθησης της κινεζικής γλώσσας. Βασικά θέματα στα οποία εστιάζει η σινολογική του εργασία είναι η κινέζικη καλλιγραφία, η ζωή και το έργο του Λι Τσεκι η φιλοσοφία του ταοϊστή φιλοσόφου Τσουάνγκ-τσε. Το δοκιμιακό του έργο καταπιάνεται, επίσης, με ευρύτερα φιλοσοφικά και πολιτικά ζητήματα, όπως ο ορισμός του ανθρώπινου υποκειμένου και του προτάγματος του Διαφωτισμού. Το παρόν δοκίμιο είναι το πρώτο του κείμενο που μεταφράζεται στα ελληνικά.