Βλάμη, Εύα

Βλάμη Εύα . (1920-1974) Πεζογράφος. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε μουσική και εργάστηκε ως δασκάλα πιάνου. Γνωστά έργα της είναι το λυρικό χρονικό "Γαλαξίδι, η μοίρα μιας ναυτικής πολιτείας" (1947), τα μυθιστορήματα "Σκελετόβραχος" (1949, βραβείοτων 12), "Στον αργαλειό του φεγγαριού (1963), "Τα όνειρα της Αγγέλικας" (1958). Το έργο της χαρακτηρίζει ο λυρισμός, η γλαφυρότητα και η μεγάλη χρήση ιδιωματικών λέξεων. Είναι μια μελέτη και παράσταση των δραμάτων, που γεννιούνται από τη ροή της ιστορίας. Ο λόγος της είναι υπερβολικά βαρύς, προσηλωμένος σ'' έναν ξεπερασμένο δημοτικισμό. Το ύφος της δημιούργησε επιφυλάξεις.H EYA BΛAMH γεννήθηκε το 1915 στον Πειραιά. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο Aθηνών. Σύζυγος του γνωστού ιστορικού και εθνολόγου Παναγή Λεκατσά, η Bλάμη έγραψε λίγα αλλά αξιόλογα βιβλία. Πέθανε στην Aθήνα το 1976. Όλα της τα έργα κυκλοφορούν από τις Eκδόσεις της Eστίας