Βίνκελμαν, Ι. Ι.

Βίνκελμαν Ιωάννης Ιωακείμ. Γερμανός αρχαιολόγος και αισθητικός. Γεννήθηκε το 1717 στο Στένταλ της Πρωσίας και πέθανε το 1768 στην Τεργέστη. Είναι ο ιδρυτής της αρχαιολογίας ως επιστήμης και ο κύριος θεωρητικός του νεοκλασικισμού. Το 1748 έγινε βιβιλιοθηκάριος του κόμη Μπινάου στη Δρέσδη και το 1758 του καρδινάλιου Αλμπάνι στη Ρώμη. Μελέτησε τα ρωμαϊκά αντίγραφα των αρχαίων έργων τέχνης και πρώτος διέκρινε τεχνοτροπίες και εποχές στην αρχαία τέχνη. Κατέχει αξιόλογη θέση στην ιστορία της γερμανικής λογοτεχνίας για τα κείμενά του, που είναι πρότυπα επιστημονικής γλώσσας και αισθητικής κριτικής. Έργα του: είναι "Παρατηρήσεις στη μίμηση των ελληνικών έργων" (1755), "Ιστορία της Τέχνης της αρχαιότητας" (1764) κ.ά.