Όσιος Κλήμης ο Πιστός Φίλος του Θεού

Στην Καινή Διαθήκη, με την είσοδο αντίστοιχα της ανθρώπινης ιστορίας σε μία νέα δυναμική φάση, ο Λόγος του Θεού γίνεται άνθρωπος και μέσα από το μυστήριο της Ενανθρώπησης είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν σωστά όλες εκείνες οι εσωτερικές δυνάμεις που είχε εντυπώσει ο Πατέρας-Θεός κάποτε με τη δημιουργία του Αδάμ, στο ανθρώπινο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι ο νέος Αδάμ, το νέο πρόσωπο που με το έργο Του και κυρίως με την Ανάστασή Του ανοίγει τη δίοδο για την σωτηρία των ανθρώπων μέσα από τη συντριβή του θανάτου και της αμαρτίας. Η Ανάσταση την ίδια στιγμή είναι το βασικό και κομβικό σημείο με το οποίο υπάρχει μία νέα πορεία ως προς την ερμηνεία και νοηματοδότηση τόσο του Λυτρωτικού έργου του Θεού, όσο και του ρόλου του ίδιου του Ανθρώπου σε αυτό το νέο πλαίσιο. Μέσα δε από μία τέτοια καινοτόμο νοηματοδότηση, προκύπτει και ο κόσμος της χριστιανικής Εκκλησίας, ως ενός θεανθρώπινου οργανισμού, σαφώς διαχωρισμένου από τον κόσμο της Συναγωγής, παρόλο που και οι δύο τους έχουν ως ρίζα τους θεολογική την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης.