Αρχική/Λογοτεχνία/Ελληνική πεζογραφία/Δρόμοι υπερέντασης

Δρόμοι υπερέντασης

Έκπτωση
30%

1 κριτική Γράψτε μια κριτική

Τιμή Εκδότη: €15.98

€11.19
Τιμή Πρωτοπορίας

Ποσότητα:

+ −

Κωδικός: 382852

Συγγραφέας: Ζιώτης, Γιάννης

Εκδόσεις: iWrite.gr

Σελίδες:198

Ημερομηνία Έκδοσης:13/05/2013

ISBN:9786188057050

Θέμα:Ελληνική πεζογραφία

Διαθεσιμότητα στα βιβλιοπωλεία μας

Αθήνα:

Με παραγγελία σε 2-5 εργάσιμες ημέρες

Θεσσαλονίκη:

Με παραγγελία σε 2-5 εργάσιμες ημέρες

Πάτρα:

Με παραγγελία σε 2-5 εργάσιμες ημέρες

[?] Βοήθεια για τη διαθεσιμότητα

Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη

Περιγραφή

Ο χρόνος αποτελεί μοχλό πίεσης, γιατί το σημείο μηδέν πλησιάζει. Το ίδιο και η επερχόμενη ανέχεια. Τα κουρασμένα βλέμματα βρίσκονται υπό την πίεση του δρόμου. Έχουν χάσει τη μεγάλη εικόνα και έχει μπει άλλη μπροστά...
Κανείς δεν είναι πια σίγουρος στην Ελλάδα της κρίσης. Μονάχα η Ιστορία μοιάζει να θέλει επίμονα να επικαιροποιηθεί, να ξαναγελάσει εισβάρος τους, πάνω σε σκυφτούς ανθρώπους που δεν ονειρεύονται φωναχτά όπως παλιά.
Και η περιπλάνηση πάνω στο τεντωμένο σχοινί, στο καινούριο μαρκάρισμα της Ιστορίας, τη στιγμή που προσπαθούν να σταθούν όρθιοι στους κουρασμένους δρόμους, να διεκδικήσουν απ' την αρχή ένα χαμόγελο, όπως το κέρμα, που παλεύει πάνω στο σπασμένο οδόστρωμα να κρατηθεί όρθιο και απ' τις δυο του όψεις, έχει μόλις αρχίσει...

Κριτικές

Γιάννης Ζιώτης

15/02/2016, 18:48

Οι "Δρόμοι υπερέντασης" του Γιάννη Ζιώτη, στα Αγγλικά και σε ebook

Ο Γιάννης Ζιώτης βρίσκεται σε τροχιά καταξίωσης, στα 39 του μόλις χρόνια, αφού καταφέρνει να μεταφραστεί στο εξωτερικό.

Γίνεται έτσι ένας από τους ελάχιστους συγγραφείς της γενιάς του, που με προίκα τα "παπούτσια" του σπουδαίου συγγραφέα Αντώνη Σαμαράκη προσπαθεί να εκπροσωπήσει επάξια το κοινωνικό μυθιστόρημα εκτός συνόρων.

ΔΡΟΜΟΙ ΥΠΕΡΕΝΤΑΣΗΣ

Η περιπέτεια ξεκινά το 1945 και καταλήγει στο σήμερα.Τότε που η ανάγκη και η πείνα μετανάστευαν συνεχώς, απειλώντας ευθέως πληθυσμούς ολόκληρους με αφανισμό.Κάποιοι, απ’ την απόγνωση που τους προκαλούσαν οι εικόνες της ανέχειας, άνοιγαν τα χέρια ολότελα στα στενά σοκάκια, για ν’ ακουμπήσουν τους τοίχους των σπιτιών για συντροφιά.Είχαν πολύ υγρασία μέσα τους οι άνθρωποι τότε, αντιστρόφως ανάλογη με τη σημερινή εποχή... Η Ιστορία μοιάζει σήμερα να θέλει επίμονα να επικαιροποιηθεί... Και όταν η νύχτα απλώσει οι ήρωες αναζητούν την ελπίδα για να κρατηθούν, παλεύοντας άνισα σε δρόμους υπερέντασης, όπως ένα κέρμα που όταν γλιστρίσει, πασχίζει να κρατηθεί όρθιο και απ’ τις δυο του όψεις.

Η Καθημερινή, ΒΙΒΛΙΟ 15/2/2016

Γράψτε μια κριτική