Ουρανία, το τέλος έφτασε νωρίς

Ένα έγκλημα δίχως άλλοθι διαπράττεται κοντά στο σταθμό όπου κάποτε ταξίδευαν τα τρένα για άγνωστους προορισμούς. Ένα κορίτσι βιώνει για πρώτη φορά το τέλος της αθωότητας σε έναν κήπο με μυστικά περάσματα και αόρατες γωνιές. Ένας παράξενος πόλεμος ξεσπά και γίνεται καταμέτρηση θυμάτων και επιζώντων σε ένα παρτέρι που φυτρώνουν επικίνδυνα λουλούδια. Τέλος ένας τρομακτικός χρησμός ψάχνει δικαίωση μέσα από έναν έρωτα ανεκπλήρωτο και καταδικασμένο.
Συνειδητοποιώντας πως είναι ένας «μικρός διαβάτης» πάνω σε μεγάλο πλανήτη, ο αφηγητής καλείται να παλέψει σε μια μάχη άνιση, μόνος εναντίον πολλών . Απέλπιδες οι προσπάθειες για να διαφυλάξει τα ιδανικά του, σαν άγρυπνος σκοπός, καθώς γύρω του το σκοτάδι πυκνώνει και τα εμπόδια ολοένα πληθαίνουν. Ακόμα και η ίδια η ποίηση τον καλεί να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Άλλωστε τόσοι και τόσοι το έκαναν, γιατί όχι και αυτός;
Μία ιστορία ποιητική και αληθινή συνάμα για έναν ουρανό που είχαμε και χάσαμε.
Για έναν ουρανό που απαρνηθήκαμε αλλά που δε θα πάψουμε ποτέ να διεκδικούμε ως την τελευταία μας ανάσα .
Γιατί τίποτε άλλο δε μας μένει παρά αυτός, για να μπορούμε να ελπίζουμε.