Ο μαγικός όπτιλος

Η παρούσα εκλογή και σύνθεσις ποιημάτων του Διονυσίου Χριστοφοράτου, επιχειρεί να καταδείξη με έναν τρόπο καλειδοσκοπικό, στοιχεία τα οποία ανασύρονται στην επιφάνεια, ύστερ’ από ενδελεχή καταβύθισι στα μύχια και άδυτα του εαυτού και της ψυχής.

Σκέψεις, ανησυχίες και προβληματισμοί του δημιουργού και του ανθρώπου εν γένει, βιώματα, εμπειρίες και συναισθήματα, δημιουργούν μία προσωπική, πλην άκρως προσβάσιμη, ιδεογραφική συνθήκη πολλαπλής αναγνώσεως.

Το φως, το σκοτάδι· ο χρόνος, η φθορά· ο έρωτας, ο θάνατος· η φύσις, η τέχνη, η πατρική αγάπη, αποτελούν κυρίαρχα θέματα, τα οποία δεσπόζουν στο έργο.

Ο δημιουργός, επιλέγοντας και τοποθετώντας την κάθε λέξι με πολύ μεγάλη προσοχή, επιδιώκει, όχι μόνον να περιγράψη με έναν τρόπο ποιητικά εικονοπλαστικό την πραγματικότητα του νοητικού, αλλά και του φυσικού κόσμου, αλλά και να την ανασκάψη σε βάθος, ώστε αναφανδόν πλέον να λάμψη, η κεκρυμμένη κι’ αληθινή ουσία της. Η αισθητική του κάθε ποιήματος, διαμορφώνεται βάσει του γλωσσικού κ’ εκφραστικού απαιτουμένου της προς ενσάρκωσιν εκάστοτε ιδέας και αναλόγως προς την εκφορική αρμονία της. Μέσω αυτής, ο ποιητής προσπαθεί ν’ απεικονίση την πρωτογενή μορφή του εσωτερικού του, αλλά και του εξωτερικού κόσμου κ’ εν παραλλήλω, να κατασκευάση λεκτικώς, ένα μελωδικό και ρυθμικό ηχοτοπίο.

Η παρούσα ποιητική δημιουργία, αποτελεί μια έμμεση προτροπή να θεωρήσουμε (και ν’αναθεωρήσουμε) τον κόσμο μέσω του μαγικού εντός μας οπτίλου, καθώς – σύμφωνα με τον ποιητή – κατ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεται δυνάμει ομορφότερος.