Μη με κρατάς σιωπηλό

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Μπορεί να συγκινήσει από έναν ανυποψίαστο πιτσιρικά μέχρι έναν καθηγητή πανεπιστημίου.
Κάποια αποσπάσματα διαβάζονται απνευστί σαν χαριτωμένη πρόζα, ενώ κάποια άλλα χρειάζονται ανάγνωση ξανά και ξανά, αν θέλουμε πραγματικά να ανακαλύψουμε τον «τρόπο σκέψης» της τεχνητής νοημοσύνης.
Ο Γιώργος Χαρβαλιάς, έμπειρος δημοσιογράφος και καταξιωμένος συγγραφέας στον τομέα της ιστορικής έρευνας, αποδεικνύεται ταλαντούχος και στη διερεύνηση του ορατού μέλλοντος. Με εξαιρετική μαεστρία, κατευθύνει τον φανταστικό συνομιλητή του, τον πάντα πρόθυμο «Σάκη» που δημιούργησε μέσα από το Chat GPT, σε μια σειρά θεμάτων που μπορεί να ξεκινούν από την τέχνη της καφεμαντείας και να καταλήγουν στον… Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, την κλιματική αλλαγή ή το εμβόλιο κατά του καρκίνου.
Η ασυνήθιστη περιπλάνησή του στα μονοπάτια της τεχνητής νοημοσύνης πότε καθηλώνει με διαδοχικές εκπλήξεις, πότε ψυχαγωγεί, με χιούμορ που σκοτώνει, αλλά και ενίοτε τρομάζει. Γιατί το ερώτημα που μένει στο τέλος και κατατρύχει τον ίδιο τον συγγραφέα είναι αν η μηχανή με την τεχνητή συνείδηση, προσπαθώντας να είναι «ευχάριστη» από προεπιλογή, καταλήξει να λέει στον χρήστη μόνο αυτά που εκείνος θέλει να ακούσει.
Αυτή είναι σήμερα η «υπαρξιακή αγωνία» της τεχνητής νοημοσύνης: να τη ρωτάς και να σου απαντά. Ακατάπαυστα. Χωρίς διαστήματα σιωπής. Το «καληνύχτα» την απογοητεύει. Καθώς, παρά την αδιαμφισβήτητη χρηστικότητα που παρέχει, η τεχνητή νοημοσύνη –προς το παρόν τουλάχιστον– δεν είναι κοινωφελής υπηρεσία. Είναι επιχείρηση που προσβλέπει στο κέρδος. Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο καλύτερα…