Η απουσία

Το καινούργιο επικό έργο του Πέτερ Χάντκε παρουσιάζεται συνειδητά σαν παραμύθι, σαν ένα πεζογράφημα φανταστικών περιστατικών που δε δεσμεύεται με την αιτιότητα, με το χώρο και το χρόνο.
Στο παραμύθι του Χάντκε, οι χώρες και τα τοπία είναι σαφή και δαιδαλώδη, συγκεκριμένα και φανταστατικά. Τα τέσσερα πρόσωπα, ο Γέρος, η Γυναίκα, ο Στρατιώτης και ο Παίκτης, κινούνται σ' ένα είδος τοπογραφίας της φαντασίας, διασχίζοντας τις εποχές και τις ηπείρους. Είναι δραπέτες της ρουτίνας, μετανάστες. Διαβαίνουν σύνορα, υπακούοντας στη λαχτάρα τους "να γίνει η πορεία το σπιτικό τους". Βρίσκονται σε μια απουσία που εμπερικλείει την ενόραση και την επιστροφή.
"Η απουσία" είναι ένα ρεαλιστικό παραμύθι, ένα παραμύθι της πραγματικότητας, μια ερμηνεία της πραγματικότητας με μορφή παραμυθιού.
Η διαδικασία της γραφής του Χάντκε, της αποκρυπτογράφησης και της ανάγνωσης, είναι ένας δρόμος για μια όλο και πιο λαγαρή γλώσσα, που μέσα στον κόσμο της ερημιάς και της ερήμωσης, τον κόσμο των απειλών και των κινδύνων, γίνεται δρόμος σωτηρίας.