0
Your Καλαθι
Αναγνωρίζοντας τον ξένο
Για την Παλαιστίνη και την αφήγηση
Έκπτωση
10%
10%
Περιγραφή
Εννιά μέρες πριν την 7η Οκτωβρίου 2023, η πολυβραβευμένη συγγραφέας Ιζαμπέλλα Χαμμάντ εκφώνησε την ετήσια ομιλία στη μνήμη του Έντουαρντ Σαΐντ στο Πανεπιστήμιο Columbia. Ακολουθώντας την παράδοση του Σαΐντ, στρέφει την προσοχή της σε εκείνα τα κρίσιμα σημεία καμπής εντός της αφήγησης στα οποία όλα ξαφνικά βγάζουν νόημα: τις στιγμές ξαφνικής συνειδητοποίησης στη λογοτεχνία που ο Αριστοτέλης
Από τον πρόλογο της Αθηνάς Αθανασίου: «Ένας γυμνός Παλαιστίνιος πλησιάζει τον φράχτη της Γάζας κρατώντας τη φωτογραφία ενός παιδιού, σε μια έκκληση προς τους ισραηλινούς στρατιώτες να μην πυροβολήσουν. Έχοντας λάβει διαταγή να ρίχνουν προειδοποιητικές βολές και κατόπιν να πυροβολούν στα πόδια όποιο άτομο πλησίαζε, οιι στρατιώτες έχουν παρατεταμένα τα όπλα τους, αλλά καθώς ο «ξένος» προσεγγίζει περισσότερο, τα γεγονότα παίρνουν μια αναπάντεχη τροπή. Μπροστά στην απογυμνωμένη ανθρωπότητα, ταυτόχρονα οικεία και ανοίκεια, ο ισραηλινός στρατιώτης κατεβάζει το όπλο του και φεύγει. Αυτό που ενδιαφέρει την Ιζαμπέλλα Χαμμάντ σε αυτή τη στιγμή αναγνώρισης , την οποία διηγήθηκε στη συγγραφέα ο ίδιος ο στρατιώτης, δεν είναι να προσφέρει μια καθησυχαστική παραβολή για το αίσιο τέλος μιας αφυπνισμένης ανθρωπιάς, αλλά να παραμείνει στην αγωνία της απογυμνωμένης απο-ανθρωποποίησης που έχει εκ των προτέρων οργανώσει τη σκηνή»
«Ένα υπέροχο παράδειγμα του πώς μια μυθιστοριογράφος μπορεί να φτάσει στην καρδιά του ζητήματος καλύτερα από ένα εκατομμύριο άρθρα γεμάτα επιχειρήματα. Η Χαμμάντ μας δείχνει πώς ο παλαιστινιακός αγώνας είναι η ιστορία της ίδιας της ανθρωπότητας και μας ζητά να μην αποστρέψουμε το βλέμμα, αλλά να αντικρίσουμε τον εαυτό μας»
Μαξ Πόρτερ
Από τον πρόλογο της Αθηνάς Αθανασίου: «Ένας γυμνός Παλαιστίνιος πλησιάζει τον φράχτη της Γάζας κρατώντας τη φωτογραφία ενός παιδιού, σε μια έκκληση προς τους ισραηλινούς στρατιώτες να μην πυροβολήσουν. Έχοντας λάβει διαταγή να ρίχνουν προειδοποιητικές βολές και κατόπιν να πυροβολούν στα πόδια όποιο άτομο πλησίαζε, οιι στρατιώτες έχουν παρατεταμένα τα όπλα τους, αλλά καθώς ο «ξένος» προσεγγίζει περισσότερο, τα γεγονότα παίρνουν μια αναπάντεχη τροπή. Μπροστά στην απογυμνωμένη ανθρωπότητα, ταυτόχρονα οικεία και ανοίκεια, ο ισραηλινός στρατιώτης κατεβάζει το όπλο του και φεύγει. Αυτό που ενδιαφέρει την Ιζαμπέλλα Χαμμάντ σε αυτή τη στιγμή αναγνώρισης , την οποία διηγήθηκε στη συγγραφέα ο ίδιος ο στρατιώτης, δεν είναι να προσφέρει μια καθησυχαστική παραβολή για το αίσιο τέλος μιας αφυπνισμένης ανθρωπιάς, αλλά να παραμείνει στην αγωνία της απογυμνωμένης απο-ανθρωποποίησης που έχει εκ των προτέρων οργανώσει τη σκηνή»
«Ένα υπέροχο παράδειγμα του πώς μια μυθιστοριογράφος μπορεί να φτάσει στην καρδιά του ζητήματος καλύτερα από ένα εκατομμύριο άρθρα γεμάτα επιχειρήματα. Η Χαμμάντ μας δείχνει πώς ο παλαιστινιακός αγώνας είναι η ιστορία της ίδιας της ανθρωπότητας και μας ζητά να μην αποστρέψουμε το βλέμμα, αλλά να αντικρίσουμε τον εαυτό μας»
Μαξ Πόρτερ
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
