Οι αναμνήσεις της Λίαν

Στα δώδεκά της χρόνια η μικρή Λίαν συνοδεύει τη μητέρα της, καθηγήτρια, σ' ένα στρατόπεδο αναμόρφωσης. Βρισκόμαστε στο 1972, εποχή που η Πολιτιστική Επανάσταση είναι στο ζενίθ της. Η Λίαν βιώνει τον πόνο και τις ταπεινώσεις που υφίστανται στο στρατόπεδο η μητέρα της κοι οι συγρατούμενοί της: πείνα, καταναγκαστικά εργασία, σκληρή αυτοκριτική. Η Λίαν δημιουργεί έναν παράλληλο κόσμο: βαφτίζει μια μικρή λίμνη που βρίσκεται κοντά στο στρατόπεδο «θέατρο των νούφαρων» και εκεί κάνει διαλέξεις μιλώντας για την καθημερινή της ζωή αλλά και για όσα μαθαίνει από τους δασκάλους της, που δεν είναι άλλοι από τους κορυφαίους διανοούμενους της χώρας της, οι οποίοι βρίσκοντια έγκλειστοι στο στρατόπεδο. Το δε κοινό της αποτελείται από βατράχους και λιβελούλες. Μέσα από τις φανταστικές διαλέξεις της παρουσιάζει παραστατικά την ταραγμένη ιστορία της Κίνας, της χώρας στην οποία η νεαρή και αρκετά μπερδεμένη Λίαν προσπαθεί να ορίσει τη σάρκα της και τη φωνή της.