Ο ζωγράφος του νέου κόσμου

«Για να χαρακτηρισθεί κάτι γκροτέσκο πρέπει να προσφέρει τρία είδη αντιδράσεων: το γέλιο, την απέχθεια και τον τρόμο» Geoffrey Harpham

Εδώ πρόκειται για ένα φανταστικό, σκωπτικό «ψυχογράφημα», που διατρέχει την Ιστορία της Τέχνης. Ένα «πορτρέτο», το οποίο υποτίθεται ότι σκιαγραφεί ερήμην του ο ίδιος ο Πρόεδρος και χωρίς να το καταλαβαίνει, αποκαλύπτει τις προθέσεις του, τον τρόπο που σκέπτε ται για το μέλλον του κόσμου και κυρίως για τον εαυτό του, ζωγραφίζοντας... το Εγώ του με ένα ιδιαίτερο ύφος, κρυπτικό στη γραφή, με την αλληγορία της Τέχνης και την τραγική ειρωνεία των αρχαίων, που σίγουρα αγνοεί.
Ωστόσο, δεν διστάζει να αυτοσυστηθεί.
«Είμαι ωραίος, πολύ μοιραίος! Εκτός από τη μάνα μου, τη Φύση ευγνωμονώ που έφτιαξε το λιοντάρι με τα δικά μου χρώματα, τη χαίτη και τη χάρη. [......]
Κι εκείνο το καλό παιδί, που με τραυμάτισε στ' αυτί, πολύ ευχαριστώ, μ' έκανε εικαστικό».
«Η ειρωνεία θα μπορούσε να είναι και μία μορφή αντίστασης», ουτοπική ούτως ή άλλως.

Υπάρχει και καθώς πρέπει κωμωδία. Μπορεί να σας αρέσει.