Πεπίτα Χιμένεθ

Η επίπονη προσπάθεια του νεαρού Δον Λουίς, τις παραμονές της χειροτονίας του, να καταστείλει την αυξανόμενη αγάπη του για τη νεαρή χήρα Πεπίτα Χιμένεθ, την οποία πολιορκούσε παράλληλα ο γαιοκτήμονας πατέρας του. Η μοναδικότητα του κειμένου αποκαλύπτεται στο κάθε μικρό ή μεγάλο ξεδίπλωμα του αναπόφευκτου έρωτα και της ψυχολογίας των προσώπων. Και ιδιαίτερα του Δον Λουίς, του οποίου οι εξάρσεις, μυστικιστικές ή κοσμικές, πηγάζουν από την ίδια πάντα αιτία: την αδυναμία επιβολής της ιερατικής εγκράτειας στον ανθρώπινο πόθο. Τον καταλυτικά γήινο και ζωογόνο έρωτα.
Παρακολουθούμε, μέσα από επιστολές των πρωταγωνιστών, την ακροβατική προσπάθεια του συγγραφέα να συμφιλιώσει τα τοτέμ του ισπανικού συντηρητισμού -την εκκλησία, την αριστοκρατία, την οικογένεια- με τις αδάμαστες δυνάμεις όπως η φύση και η αγάπη. Ένα κείμενο στο οποίο ο Valera υπονομεύει αριστοτεχνικά τα καθολικά ήθη και την κοινωνία της εποχής.


Αυτό το μυθιστόρημα πραγματεύεται το πάθος του θρησκευτικού ζήλου της νεότητας και τη συναισθηματική και φυσική δύναμη της αγάπης. Δεν μπορώ να φανταστώ ούτε έναν αναγνώστη που δεν τον αφορά αυτό το κείμενο.
Robert G. Trimble, Ph. D.,
Κολέγιο του Ανόβερο