Υβέτ

«ΗΤΑΝ όμορφη σαν το φως της αυγής — αθώα, άφοβη, ανυποψίαστη. Κι όμως, κάτω από τη δαντέλα, το άρωμα και το γέλιο, κρυβόταν η σήψη ενός κόσμου που έπλαθε γυναίκες όπως η μητέρα της… και τις έσβηνε με τον ίδιο τρόπο: αθόρυβα.»

Μέσα από τη μορφή της Υβέτ, μιας νεαρής κοπέλας που παλεύει να κατανοήσει τη θέση της σε έναν κόσμο εφήμερης λάμψης και σιωπηλής διαφθοράς, ο Γκυ ντε Μωπασάν υφαίνει με λεπτότητα και διεισδυτικότητα ένα ψυχολογικό δράμα — τρυφερό και ανελέητο μαζί.
Η Υβέτ δεν είναι μόνο η ιστορία μιας αθωότητας που λυγίζει? είναι ένας καθρέφτης της κοινωνίας που στέκει αδιάφορη μπροστά στην πτώση εκείνων που δεν πρόλαβαν να διαλέξουν ποιοι θα γίνουν.
Ένα από τα πιο συγκινητικά και σκληρά ηθογραφικά κείμενα του μεγάλου ρεαλιστή — ένας ψίθυρος που καταλήγει σε κραυγή.
Ο Γκυ ντε Μωπασάν (1850–1893) υπήρξε δεξιοτέχνης της σύντομης φόρμας και από τους θεμελιωτές του ευρωπαϊκού ρεαλισμού. Μαθητής του Φλωμπέρ, με οξυδερκή ματιά και ανελέητη ειλικρίνεια, φώτισε τις πιο σκιερές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής και της κοινωνικής ζωής της εποχής του. Το έργο του, γεμάτο λεπτή ειρωνεία και τραγική ευαισθησία, παραμένει μέχρι σήμερα συγκλονιστικά επίκαιρο.