0
Your Καλαθι
Κομμένος στα τέσσερα
Έκπτωση
10%
10%

Περιγραφή
Αυτή τη στιγµή
είµαι ένα φρούτο κοµµένο στα τέσσερα.
Δυο κοµµάτια
µοιράστηκαν στα δυο µου παιδιά.
Το ένα τέταρτο
στη γυναίκα µου, που το γεύτηκε νωρίς.
Το τελευταίο
το µασώ σιγά σιγά µε τη µοναξιά µου.
Όπως φαίνεται,
κάποια στιγµή δεν θα είµαι πια φρούτο…
Η νέα ποιητική συλλογή του Λουάν Τζούλις αποτελεί μια βαθιά βιωματική εξομολόγηση. Ο ποιητής επιστρέφει στις σταθερές θεματικές που διατρέχουν το σύνολο του έργου του: την απώλεια, τη μετανάστευση, τη φιλία, τη μοναξιά και τη μνήμη, φωτίζοντας κάθε εμπειρία με τρυφερότητα και ευαισθησία. Οι στίχοι του είναι λιτοί, άμεσοι, εσωτερικοί και απογυμνωμένοι από περιττά στολίδια, αφήνοντας χώρο στον αναγνώστη να αναγνωρίσει τον δικό του κατακερματισμένο εαυτό, καθώς κάθε ποίημα λειτουργεί σαν ένας μικρός καθρέφτης.
Στο Κομμένος στα τέσσερα, ο εαυτός παρουσιάζεται σαν φρούτο μοιρασμένο στους αγαπημένους: στα παιδιά, στη σύντροφο, στους φίλους, με το τελευταίο κομμάτι να παραμένει στον ίδιο – ένα κομμάτι μοναξιάς και αγωνίας που συνομιλεί με το παρόν, αλλά κυρίως με το παρελθόν.
Πρόκειται για μια ποιητική απογραφή ζωής –μοιρασμένης σε πρόσωπα, εποχές και απουσίες– όχι ως κατάληξη, αλλά ως συνέχεια μιας εσωτερικής πορείας που παραμένει ανοιχτή.
είµαι ένα φρούτο κοµµένο στα τέσσερα.
Δυο κοµµάτια
µοιράστηκαν στα δυο µου παιδιά.
Το ένα τέταρτο
στη γυναίκα µου, που το γεύτηκε νωρίς.
Το τελευταίο
το µασώ σιγά σιγά µε τη µοναξιά µου.
Όπως φαίνεται,
κάποια στιγµή δεν θα είµαι πια φρούτο…
Η νέα ποιητική συλλογή του Λουάν Τζούλις αποτελεί μια βαθιά βιωματική εξομολόγηση. Ο ποιητής επιστρέφει στις σταθερές θεματικές που διατρέχουν το σύνολο του έργου του: την απώλεια, τη μετανάστευση, τη φιλία, τη μοναξιά και τη μνήμη, φωτίζοντας κάθε εμπειρία με τρυφερότητα και ευαισθησία. Οι στίχοι του είναι λιτοί, άμεσοι, εσωτερικοί και απογυμνωμένοι από περιττά στολίδια, αφήνοντας χώρο στον αναγνώστη να αναγνωρίσει τον δικό του κατακερματισμένο εαυτό, καθώς κάθε ποίημα λειτουργεί σαν ένας μικρός καθρέφτης.
Στο Κομμένος στα τέσσερα, ο εαυτός παρουσιάζεται σαν φρούτο μοιρασμένο στους αγαπημένους: στα παιδιά, στη σύντροφο, στους φίλους, με το τελευταίο κομμάτι να παραμένει στον ίδιο – ένα κομμάτι μοναξιάς και αγωνίας που συνομιλεί με το παρόν, αλλά κυρίως με το παρελθόν.
Πρόκειται για μια ποιητική απογραφή ζωής –μοιρασμένης σε πρόσωπα, εποχές και απουσίες– όχι ως κατάληξη, αλλά ως συνέχεια μιας εσωτερικής πορείας που παραμένει ανοιχτή.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις