Κύκλιες λαξεύσεις

Η ΟΜΟΡΦΙΑ

Ει?δα
ε?ναν κρι?νο
ν’ ανοι?γει.
Την τυραννικη? ομορφια? που περιμε?νεις
ν’ αργει?.
Να σηκω?νεσαι
για να την κο?ψεις
στο απο?γειο? της
για να γεμι?σεις
τα ρουθου?νια σου αρω?ματα
το?τε να συνειδητοποιει?ς πως κο?πηκε
απο? α?λλους
να στολι?σουν
το δοχει?ο
της ζωη?ς τους.
Ει?δα
το ατελει?ωτο λευκο?
σε ξε?νο βα?ζο
κι εσε?να να σκε?φτεσαι –
η ομορφια? δεν γι?νεται προσδιορισμο?ς ετερο?πτωτος της κτη?σης
αλλα? δραπε?της αε?ναος απ’ της συ?νταξης
τα σχη?ματα.
*
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ

Η λαχτα?ρα ει?ναι παιδι? στο κυ?μα ξυπο?λητη
κοιτα?ζει.
Ε?να κα?λεσμα απροσδο?κητο
και το παιδι?
τρε?χει αλλου?.
Αλλου? το ο?ρισαν
να λαχταρα?
κι αλλου?
το φω?ναξαν
κι η λαχτα?ρα ξοπι?σω σα δα?κρυ σφηνω?νεται
στα μα?τια του θε?λοντας να τα ορι?σει. Εκει?νο ο?μως
ποτε? αυτη? τη λαχτα?ρα
δεν πη?ρε.
Αλλου? ει?χαν βρει σταθμο?
τα τρε?να
τα γρα?μματα
οι κα?ρτες
η απουσι?α.
*
ΦΘΟΡΑ

Η ηλικι?α της θα?λασσας εναποθε?τει
τα βο?τσαλα? της στην ψυχη?
και στη μνη?μη μας.
Α?λλα λει?α
κι α?λλα αυλακωμε?να. Σι?γουρα
η φθορα?
ε?χει την ομορφια? της.