Το λιοντάρι και το ποντίκι

Ένα λιοντάρι, που κάποτε είχε χαρίσει τη ζωή σε κάποιο ποντικάκι, έπεσε σε παγίδα. Ο βασιλιάς της ζούγκλας, τυλιγμένος στα σκοινιά, προσπάθησε να ελευθερωθεί. Αδύνατον όμως. Η τίγρη που πέρασε από κει αρνήθηκε να το βοηθήσει. Οι ελέφαντες προσπάθησαν, μα δεν τα κατάφεραν. Και πάνω που το λιοντάρι είχε απελπιστεί, εμφανίστηκε εκείνο το ποντικάκι που του είχε χαρίσει τη ζωή και τον ελευθέρωσε. Πώς άραγε;

Η σειρά:

Οι μύθοι του Αισώπου αντιπροσωπεύουν διαχρονικά το λαϊκό πνεύμα και ο κυρίαρχος στόχος τους είναι να διδάξουν. Ο Αίσωπος στο τέλος κάθε διήγησής του δεν ενδιαφέρεται για τη λύτρωση των ηρώων, για το «ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» των παραμυθιών· ο Αίσωπος ενδιαφέρεται για το επιμύθιο, για την ανάδειξη δηλαδή ενός ηθικού διδάγματος, εύληπτου από παιδιά και λαό. Αυτό ακριβώς το επιμύθιο θέλουν να προβάλλουν τα βιβλία της σειράς «Η Γιολάντα συναντάει τον Αίσωπο», παρά το ότι η συγγραφέας, για να κάνει πιο ελκυστική την αρχική αφήγηση ή για να αναδείξει κι άλλα βασικά ζητήματα που αναδύονται από αυτήν, προσθέτει κάποιες φορές στοιχεία στην πλοκή της ιστορίας (ήρωες, λόγια, καμώματα) μέχρι να φτάσει στο ζητούμενο ηθικό δίδαγμα (αισώπειο επιμύθιο).