Έρως φαρμακοποιός

Δεν μου άρεσε καθόλου, ευτυχώς είναι μικρούλι, διαβάζεται πολύ γρήγορα και δεν έχασα πολύ χρόνο!

Το βιβλίο μπορεί να περιγραφεί πολύ απλά ως η αρρώστια που γίνεται λογοτεχνία και μάλιστα λογοτεχνία αξιώσεων. Η σ. χτίζει πάνω στην πλούσια εμπειρία της ως κλινικής ψυχολόγου ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα για τα ψυχικά εκείνα νοσήματα που μπορούν να εκτοξεύσουν τον άνθρωπο στη σφαίρα μιας άλλης διάστασης, ενός αλλιώτικου κόσμου όπου αλήθεια και ψεύδος, όνειρο και πραγματικότητα, φαντασία και ρεαλισμός γίνονται ένα αξεδιάλυτο σύνολο.
Ο αναγνώστης καταδύεται σιγά – σιγά σε αυτή την ημι-ονειρική διάσταση, οδηγημένος με αληθινή δεξιοτεχνία από τη συγγραφική γραφίδα, μάταια ψάχνοντας να βρει οδό διαφυγής. Η ιστορία έχει ως εξής: ο πατέρας πάσχει μάλλον από σχιζοειδή κατάθλιψη ( αν υπάρχει τέτοιο πράγμα κι αν το αποδίδω ορθά!) και η κόρη του τού παραστέκεται με μια απίστευτη (για τις μέρες μας) κατάθεση ψυχής ώσπου συναντά τον έρωτα και τότε αρχίζει η ζωή να διεκδικεί τα δικαιώματά της κόντρα σε μια νοσηρή πραγματικότητα. Η κόρη θα περάσει τη δική της μεγάλη δοκιμασία. Θα μπορέσει η δύναμη του έρωτα να την αναμορφώσει ή όχι; Το πλαίσιο της αφήγησης σελίδα τη σελίδα γίνεται ολοένα και πιο περίκλειστο, οι δρόμοι διαφυγής μοιάζουν αδιάβατοι, τα πρόσωπα ασφυκτιούν και το τέλος δεν αργεί.
Η γλώσσα ελλειπτική και η γραφή αφαιρετική μα πολύ δυνατή. Οι μικρές κοφτές προτάσεις και η απουσία περιττών περιγραφών χτίζουν μια ατμόσφαιρα κλιμακούμενης έντασης και αποδίδουν με εξαιρετική μαεστρία την επέλαση της νόσου. Κι όσο για τον τίτλο του έργου ο αναγνώστης σύντομα θα καταλάβει ότι πρόκειται από πολλές επόψεις για έναν έρωτα…αταίριαστο!
Σίγουρα είναι ένα καθόλα αξιανάγνωστο μυθιστόρημα…