Τρίτη οχτώ το βράδυ

Μια πόλη πνιγμένη στο μίσος.
Κάπου στα Βαλκάνια, αρχές του ΄90.
Άνθρωποι κάνουν πόλεμο. Πολεμάνε από πόρτα σε πόρτα, από γρίλια σε γρίλια, από μπουρδέλο σε μπουρδέλο. Και σκοτώνονται.
Ο ένας τον άλλο, μικροί μεγάλοι, σκοτώνονται και τα βράδια.
Ο Ιωσήφ βγαίνει από τη φυλακή. Σε εφτά μέρες θα κλείσει τα σαράντα έξι, έχει ξεπληρώσει το χρέος του μέχρι λεπτό -είκοσι χρόνια.
Βγαίνει και ψάχνει στην πόλη (πόρτα την πόρτα, γρίλια τη γρίλια...) ψάχνει να βρει την Κορίνα. Την αγαπούσε.
Δύο παιδιά (ο Μίλαν και η Τζίλντα), δυο πρόσφυγες (ο Νέστορας και η Μαργαρίτα), ο Μέλχιορ, ο Μάρεκ... όλοι στην πόλη τον θυμούνται απ' τα παλιά... ο καπετάν Ιωνάς. Ο καπετάν Ιωνάς τον περιμένει με μια παλιά φωτογραφία στα χέρια, έχει αυτός δικό του σχέδιο για τον Ιωσήφ, πόλεμος είναι, δεν είν' αστεία, ο Ιωσήφ χρωστάει ακόμα.
Ο Ιωσήφ ψάχνει να βρει την Κορίνα. Από μπουρδέλο σε μπουρδέλο. Την αγαπάει.