Το φεγγάρι και το τύμπανο

Η προφορική ποίηση της Μαύρης Αφρικής, σε όλες τις μορφές και τις εκφράσεις της (από τα παραδοσιακά τραγούδια, τα ποιήματα και τ' άλλα ποιητικά λεκτικά παίγνια ως τους επικούς κύκλους) είναι καρπός όλων των φυλών της, και αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι πολύ σημαντικό, της πνευματικής και γενικότερα της πολιτιστικής της κληρονομιάς και παράδοσης. Ικανοποιεί τις εσωτερικές και τις άλλες ανάγκες των ιθαγενών -ευρύτερων ή στενών ή συγκεκριμένων χώρων- αντανακλώντας την καθημερινή εμπειρία τους στη ζωή και στο χρόνο. Κι είναι αυτό που δίνει την εξήγηση στο γεγονός ότι οι διάφοροι τρόποι που χρησιμοποιούνται για να δημιουργηθεί και να αποδοθεί η ποίηση αυτή ταιριάζουν απόλυτα σχεδόν σ' όλους όσους την ακούν, την αγαπούν και την απολαμβάνουν. Οι νέγροι Αφρικανοί γεννιούνται, θαρρείς, με την ποίηση μέσα τους, γιατί είναι άνθρωποι του προφορικού λόγου κι η ομιλία, σ' όλες τις μορφές της, είναι παντοδύναμη. Η ποίηση βρίσκεται στην καθημερινότητά τους και φέρνει την έντονη επίδραση και επιρροή του χρόνου και του τρόπου ζωής των φυλών τους, αλλά και των βασικών στοιχείων της ψυχικής τους σύνθεσης: της εξωτικής ομορφιάς, της αθωότητας και της απόμακρης γοητείας, της αφέλειας -μικρής ή μεγάλης συχνά, θα έλεγες, ωστόσο χαριτωμένης- καθώς και της πρωτόγονης ορμής και φαντασίας τους.