Ουρανού και ψυχής, γωνία

Ανάμεσα σε όλους τους κοσμικούς επιστημονικούς κλάδους που έχουν συναντηθεί με την Ορθοδοξία φαίνεται ότι αναμφίβολα οι ψυχολογικές επιστήμες επικρατούν στη δημόσια συζήτηση. Ο τομέας του ανθρώπινου ψυχικού κόσμου συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέροντος και να προκαλεί γόνιμες δημόσιες συζητήσεις.

Σήμερα, μετά την ευρεία αποδοχή των ψυχολογικών επιστημών στην Ορθόδοξη Εκκλησία και την ενσωμάτωσή τους στα θεολογικά προγράμματα σπουδών, στην κατάρτιση των κληρικών, στον εκκλησιαστικό διάλογο, σε ομάδες γονέων και φοιτητών, σε συγγράμματα, σε συνέδρια κ.λπ., δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε εύκολα τη μακρά και πολλές φορές οδυνηρή διαδρομή που έπρεπε να διανυθεί μέχρι να φτάσουμε σε μια τέτοια σύγκλιση, ούτε και το συσσωρευμένο κόστος που μάς στοίχισε η καθυστέρηση μιας παραγωγικής συνάντησης. Είτε μάς αρέσει είτε όχι, η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν η τελευταία από τις μεγάλες χριστιανικές ομολογίες η οποία ήρε τους ενδοιασμούς της, μετά τους προοδευτικούς Προτεστάντες και Καθολικούς (φυσικά φονταμενταλιστικές προτεσταντικές διακλαδώσεις συνεχίζουν να αντιτίθενται στις ψυχολογικές επιστήμες). Προφανώς η εν λόγω καθυστέρηση πρέπει να αποδοθεί στη γενικότερη καχυποψία της Ορθόδοξης Θεολογίας ενώπιον της σύγχρονης επιστημονικής έκρηξης.

Οι Ορθόδοξοι δικαιούνται να διερευνήσουν το πώς μπορεί να είναι κάποιος πραγματικά πιστός εν μέσω ενός πολιτισμού ο οποίος δεν εμπνέεται πλέον από την Εκκλησία. Η συνάντηση μεταξύ Ορθοδοξίας και ψυχολογικών επιστημών επομένως αποκτά υπαρξιακό ενδιαφέρον και αναδεικνύεται σε καίριο θέμα για την ταυτότητα του ατόμου.

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια περιδιάβαση σε ό,τι γράφτηκε από Ορθοδόξους σε οκτώ γλώσσες!