Αγαθόν το εξομολογείσθαι ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Αγαπώ την Κάλας και την Σωτηρία Μπέλου. Και δεν αισθάνομαι διχασμένος. Ας κοπιάσουν όσοι σκανδαλίζονται γι’ αυτό να καταλάβουν τι μου συμβαίνει. Εγώ πάντως κόπιασα και κοπιάζω για να βρω μια τάξη και μια ισορροπία. Θέλω συνεχώς να γνωρίζω και να ξεκαθαρίζω. Για να είμαι ελεύθερος ν’ αγαπήσω απόλυτα. Δεν μ’ ενδιαφέρουν οι προηγούμενες επιτυχίες. Είναι φυσικό να θέλω να κάνω ελληνικό ό,τι μ’ αρέσει στην Αναγέννηση. Αλλά ποτέ δεν θέλησα να γίνω Ιταλός. Τελικά, θέλω να αισθανθώ την μεγάλη χαρά του να μπορώ να κάνω εγώ τα έργα τέλεια, σχεδόν αχειροποίητα, όπως οι χρωμολιθογραφίες που θαύμαζα στις ταβέρνες και στις λατέρνες, ξεκινώντας από πρόσωπα υπαρκτά και σύγχρονα πού με συγκινούν. Ο γραφισμός του Καραγκιόζη και της Κεραμεικής είναι κάτι το έμφυτο στη μεσογειακή ράτσα και το αγαλματώδεςκαι φωτοσκιασμένο είναι η μεγάλη και επίσημη παράδοση μας,από την αρχαιότητα ως τις εικόνες. Μούρχεται να πω: Καλότυχοι όσοι είναι διχασμένοι….Θάθελα να υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να αποδώσω πιστά την πραγματικότητα. Η μοντέρνα τέχνη και οι ελευθερίες της με ενδιαφέρουν ως δυνατότητες τελειοποίησεως της πειστικής αναπαραστάσεως και όχι ως φυγές από αυτήν. Τι είναι η πραγματικότης; Δεν ξέρω,αλλά είναι κάτι σχετικό με την ικανότητα του ανθρώπου να δημιουργεί θεωρήματα.