Μικρές πικρές ιστορίες

Η Σοφία Αλόνσο είναι μια μποέμ φωτογράφος που έπειτα από μια χίπικη ζωή, στο κατώφλι των γηρατειών πια, έχει εγκατασταθεί στην Αθήνα πίνοντας στα συνοικιακά μαγαζάκια της Κυψέλης, έχοντας αποτύχει ως μητέρα και επιθυμώντας να επανασυνδεθεί με τα παιδιά της, και κυρίως με την κόρη της. Μια κόρη βολεμένη μεσοαστή που ενσαρκώνει αυτά που η Σοφία πολεμούσε ως αμετανόητα ρομαντική επαναστάτρια. Μητέρα και κόρη παλεύουν να γεφυρώσουν το μεταξύ τους χάσμα και τα χρόνια που τις χώρισαν. Ανάμεσα στις γραμμές του μυθιστορήματος ξεδιπλώνονται οι επιλογές μιας γενιάς που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο και τελικά έμαθε να ζει με τις συνέπειες, η αγάπη που δεν χάνεται αλλά αλλάζει μορφή, η ανάγκη να ειπωθούν τα ανείπωτα. "Ήσουν σχεδόν πάντα απούσα, ζώντας τη "ζωάρα" σου πότε εδώ και πότε εκεί. Καμιά φορά εμφανιζόσουν, έμενες λίγο, κι ύστερα ξανάφευγες. Έμαθα να μην έχω πολλές προσδοκίες. Τώρα παλεύω να αποδιώξω τη σκέψη ότι οι υπαινιγμοί σου είναι εγωιστικοί. Τι συμβαίνει; Χρειάζεσαι βοήθεια; Αναζητάς συγχώρεση; Σε φοβίζει ο θάνατος; Εγώ δεν τον φοβάμαι. Τον αντικρίζω καθημερινά στη δουλειά μου. Ποτέ όμως δεν είχα κάτσει να σκεφτώ τον δικό σου θάνατο. Τώρα με αναγκάζεις. Όταν φύγεις, δεν θα έχω πια κανέναν να είμαι μόνιμα θυμωμένη μαζί του. Κι αν εξαφανιστεί αυτός ο θυμός, θα μείνει ένα κενό που δεν ξέρω πώς θα το γεμίσω."