Δοκίμια

Η σχέση του κριτικού με τα κείμενα που διαβάζει και ερμηνεύει. Ο Peter Szondi, ένας από τους μεγαλύτερους μεταπολεμικούς κριτικούς στη Γερμανία, γράφει για τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει η κριτική τη λογοτεχνία και τανάπαλιν. Θρεμμένος με τον Αντόρνο και τον Λούκατς, μπαίνει βαθιά στο πνεύμα των μεγάλων ρομαντικών, για να μας δώσει συναρπαστικές αναλυτικές σελίδες
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» Β. ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ





Ένας από τους μεγαλύτερους μεταπολεμικούς Γερμανούς κριτικούς, ο συγγραφέας εστιάζει το ενδιαφέρον του στη μελέτη των θεωρητικών και ποιητικών κειμένων του γερμανικού ρομαντισμού. Έχοντας αφομοιώσει δημιουργικά τη σκέψη του Μπένγιαμιν, του Λούκατς και του Αντόρνο, προχωρεί σε μια ερμηνεία η οποία διερευνά τη σχέση του κριτικού υποκειμένου με τα κείμενα. Ιδιαίτερα ευαίσθητος εξ αιτίας της καταγωγής του στις συνέπειες του εβραϊκού ολοκαυτώματος, ο Szondi συμπληρώνει τη φράση του Αντόρνο «μετά το Αουσβιτς η ποίηση είναι αδύνατη» με τη φράση «εκτός αν αναδύεται μέσα από το Αουσβιτς». Ο Peter Szondi αυτοκτόνησε το 1971.