Πατρίκιος, Τίτος

Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Τελείωσε το γυμνάσιο στο Βαρβάκειο και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στην Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και το 1944 κινδύνεψε να εκτελεστεί από συνεργάτες των Γερμανών. Kατά τη δεκαετία του ’50 στάλθηκε ως στρατιώτης στην απομόνωση της Μακρονήσου, κατόπιν εκτοπίστηκε στο στρατόπεδο του Άη-Στράτη και από το 1954 έως το 1959 έζησε στην Αθήνα ως αδειούχος εξόριστος. Το 1959 πήγε στο Παρίσι όπου έμεινε έως το 1964. Εκεί σπούδασε κοινωνιολογία και φιλοσοφία. Το 1967, για να μη συλληφθεί από τη Χούντα, έφυγε από την Ελλάδα και διέμεινε στο Παρίσι, στη Ρώμη και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Για την αντιδικτατορική δράση του η τότε κυβέρνηση είχε ζητήσει να του αφαιρεθεί η ελληνικήυπηκοότητα. Το 1975 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου και ζει. Έχει εργαστεί ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και μεταφραστής. Πρωτοδημοσίευσε ποίημα το 1943, αλλά η ουσιαστική παρουσία του στα γράμματα αρχίζει με την έκδοση της συλλογής ποιημάτων Χωματόδρομος, το 1954. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης, του οποίου υπήρξε ένας από τους συνιδρυτές και βασικούς συνεργάτες. Από τότε έχουν εκδοθεί στην Αθήνα δεκαέξι ποιητικά βιβλία του, τέσσερα με πεζά και τέσσερα βιβλία κοινωνιολογίας γραμμένα στα γαλλικά και στα αγγλικά [FAO (Ρώμη), UNESCO (Παρίσι)]. Έχει επίσης δημοσιεύσει πολλά άρθρα, δοκίμια και μεταφράσεις. Βιβλία με ποιήματά του έχουν εκδοθεί στη Γαλλία (1991, 1996), στη Γερμανία (1993), στη Σερβία (1996, 2006), στις HΠA (2006), στην Ιταλία (2007) και στην Αλβανία (2007). Το 1994 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του.