Παβέζε, Τσέζαρε

Ο Τσέζαρε Παβέζε γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1908 στο Σάντο Στέφανο Μπέλμπο, στην περιοχή Πεδεμόντιο της Ιταλίας, και μεγάλωσε στο Τορίνο. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, όπου ασχολήθηκε με τη μετάφραση έργων της αμερικανικής λογοτεχνίας—όπως Moby-Dick, δοκίμια του Joyce, Faulkner και άλλες σημαντικές μεταφράσεις—προβάλλοντας έτσι το υπερατλαντικό ρεύμα στην Ιταλία. Το 1935 συλλαμβάνεται από το φασιστικό καθεστώς και εξορίζεται στη νότια Ιταλία, εμπειρία που διαπερνά την πεζογραφία του. Το 1936 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή Lavorare stanca (Η δουλειά κουράζει), όπου αναδεικνύει τη μοναξιά και την καθημερινή κόπωση. Αργότερα θα τιμηθεί με το βραβείο Strega για το μυθιστόρημα La luna e i falo (Το φεγγάρι και οι φωτιές), την ίδια χρονιά που αυτοκτονεί—στις 27 Αυγούστου 1950 σε ξενοδοχείο του Τορίνο. Αφήνει σημαντική κληρονομιά· το ημερολόγιό του Il mestiere di vivere (1935–1950) και δοκίμια για την αμερικανική λογοτεχνία, που δημοσιεύθηκαν μετά θάνατον. Ο Παβέζε παραμένει πυρήνας αυτογνωσίας και εσωτερικής αναζήτησης που συγκίνησε τη μεταπολεμική Ιταλία.