Gliapiz

Γιώργος Λιάπης το όνομά μου (Gliapiz, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, για να αποφύγω την καζούρα των φίλων μου…) Γεννήθηκα στην Αθήνα, μετά τον εμφύλιο, στα Εξάρχεια. Σχολείο στο Πειραματικό, απέναντι από το Dolce, οι θεσπέσιες τρούφες του ήρθαν και κάθισαν επάνω σε αυτές του Ασημακόπουλου και δημιούργησαν το στέρεο πνευματικό μου υπόβαθρο. Σπούδασα Χημεία στην Ελλάδα και στη Γαλλία και μετά «φρου φρου και αρώματα», επιχείρηση αρωμάτων Guerlain. Και μετά σε μια περίεργη στροφή της ζωής, τα αρώματα«εξατμίστηκαν» και βρέθηκα στα ξενοδοχεία και στην τουριστική βιομηχανία. Οι καλλιτεχνικές μου ανησυχίες άσβεστες, από μικρός ήθελα να κουνάω τα ξυλάκια, διευθύνοντας φανταστικές ορχήστρες. Μετά πήρα κάτι μαθήματα ζωγραφικής και στον λαιμό του μεπήρε ο καθηγητής μου, Γ. Βαρλάς, καλή του ώρα. «Δεν θα μάθεις εσύ παιδί μου ζωγραφική, ξεκίνησες μεγάλος και βαριέσαι εύκολα, Συνέχισε πάντως να ασχολείσαι με τις τέχνες, κάτι θέλεις να μας πεις!» Αυτό το δοκίμιο δεν το λες βιβλίο, είναι βαριά κουβέντα, προήλθε από τις σκέψεις, τις ιδέες και τα συναισθήματα αγάπης που σε κατακλύζουν μόλις αντικρίσεις το παιδί του παιδιού σου… Είναι τόσα πολλά που θέλεις να του πεις, που δεν αρθρώνεις κουβέντα…