Γληνός, Δημήτρης

Γληνός Δημήτρης . Φιλόλογος, παιδαγωγός και κοινωνιολόγος (1882 - 1943). Γεννήθηκε στη Σμύρνη και πέθανε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης, φιλολογία στην Αθήνα, κοινωνιολογία στη Λιψία και στην Ιένα. Μετά γύρισε στη Σμύρνη καιδίδαξε στις εκεί σχολές. Το 1911 ήρθε στην Αθήνα και έγινε καθηγητής στο Αρσάκειο και έπειτα διευθυντής του Διδασκαλείου Μέσης Εκπαίδευσης (1912 - 1916). Κατά το διάστημα αυτό ίδρυσε και διεύθυνε μαζί με άλλους το περιοδικό "Αγωγή". Επί Βενιζέλου έγινε γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας (1917 - 1920) και εισήγαγε τη δημοτική γλώσσα στα σχολεία. Γι'' αυτό, όπως και γενικότερα για τις ιδέες του, πολεμήθηκε τότε πολύ. Οι αρχές της εκπαιδευτικής του μεταρρύθμισης, που ήταν διατυπωμένες σε άρθρα εφημερίδων ή νομοσχεδίων, εκδόθηκαν το 1925 με τίτλο "Ένας άταφος νεκρός". Αναμείχτηκε και στην πολιτική. Εκλέχτηκε βουλευτής της Αριστεράς και φυλακίστηκε πολλές φορές για την επαναστατική του δράση. Εκτός από τα διάφορα άρθρα και τις μελέτες του, ο Γληνός έγραψε και αυτοτελή έργα: "Γυναικείος ανθρωπισμός" (1921), "Έθνος και γλώσσα" (1922), "Η κρίσις του δημοτικισμού" (1923). "Η φιλοσοφία του Χέγκελ", "Πνευματικές μορφές αντίδρασης", "Εκπολιτιστική Επανάσταση" κ.ά. Με το ψευδώνυμο Δ. Αλεξάνδρου δημοσίευσε κριτικά δοκίμια σε πλατωνικούς διαλόγους.