0
Your Καλαθι
Φασιανός, Αλέκος
Γεννήθηκα στους πρόποδες της Ακροπόλεως, μέσα σ' ένα κελί της εκκλησίας που ο παππούς μου λειτουργούσε. Ήταν στην παλιά γειτονιά της Αθήνας, με τα μικρά νεοκλασικά σπίτια που αργότερα γκρεμίστηκαν για να ανασκάψουν τις αρχαιότητες. Τώρα γέμισαν οι δρόμοι με τουρίστες.
Ο πατέρας μου ήταν μουσικός και η μητέρα μου καθηγήτρια των Αρχαίων Ελληνικών. Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στην Κατοχή και στον εμφύλιο πόλεμο. Είδα σκοτωμένους, πεθαμένους από πείνα, αληθινές οδομαχίες, με τανκς και πολυβόλα που κελαηδούσαν. Γι' αυτό τα πρώτα μου έργα παρίσταναν στρογγυλά κεφάλια με δόντια χρυσά.
Πήγα στο δημοτικό σχολείο στην εκκλησία, γιατί εξαιτίας του πολέμου τα δημοτικά ήταν κλειστά. Ύστερα τελείωσα το Βαρβάκειο και συνέχισα μαθήματα βιολιού συγχρόνως στο Ωδείο Αθηνών.
Το 1953 μπήκα στη Σχολή Καλών Τεχνών. Δάσκαλός μου ήταν ο ζωγράφος Μόραλης. Έμαθα, επίσης, λίγο βυζαντινή τέχνη και ζωγράφισα μερικές εικόνες. Γι' αυτό τώρα σε μερικά έργα μου χρησιμοποιώ φύλλα χρυσού και ζωντανά χρώματα.*
Ο Αλέκος Φασιανός γεννήθηκε το 1935 στην Αθήνα. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών το διάστημα 1956-1960, στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη. Μελέτησε την αρχαία ελληνική αγγειογραφία και τη βυζαντινή εικονογραφία. Παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στην Ecole des Βeaux-Αrts του Παρισιού, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης (1962-1964), κοντά στους Pierre-Eugene Clairin και Georges Dayez. Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, ενώ από το 1990 ζούσε και εργαζόταν στο Παρίσι και στην Αθήνα. Από το 1959, έτος της πρώτης ατομικής του παρουσίασης στην Αθήνα, πραγματοποίησε περισσότερες από ογδόντα ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε διεθνή μουσεία και είναι μέρος μεγάλων δημόσιων και ιδιωτικών συλλογών. Συμμετείχε σε σημαντικές εικαστικές διοργανώσεις ανά τον κόσμο, όπως η Biennale της Βενετίας, η Biennale του Σάο Πάολο κ.ά. Ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, τον σχεδιασμό αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος κυρίως με το Εθνικό Θέατρο Αθηνών («Αμερική» του Κάφκα σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού, 1975, «Ελένη» του Ευριπίδη, 1976, «Όρνιθες» και «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, 1978 κ.ά.). Ανέλαβε την εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων, όπως του Ελύτη, του Σολωμού του Καβάφη, του Ταχτσή, του Λουί Αραγκόν, του Απολλιναίρ, του Υβ Ναβάρ και πολλών άλλων. Έχει επίσης εκδώσει δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά. Ασχολήθηκε επίσης με την αρχιτεκτονική μελέτη και το design. Για το σύνολο της δουλειάς του έχουν γυριστεί τέσσερις ταινίες για την ελληνική και τη γαλλική τηλεόραση, ενώ κυκλοφορούν μονογραφίες του, που αναφέρονται στην εικαστική παραγωγή του. Έλαβε ξεχωριστές διακρίσεις για το έργο του: τo 1985 τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και παρασημοφορήθηκε Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων από τον Γάλλο υπουργό Πολιτισμού. Το 1999 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Παρασημοφορήθηκε Αξιωματούχος της Λεγεώνας της Τιμής (2013) από τον Γάλλο πρέσβη και με τον τίτλο Διοικητής της Τάξης των Γραμμάτων και των Τεχνών (2021) από την υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας.
Ο σπουδαίος εικαστικός έφυγε από τη ζωή την Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022, αφήνοντας πίσω του μια σημαντική πολιτιστική κληρονομιά.
* από το βιβλίο Σήμερα και αύριο και χθες (1988)
