Δοξιάδη, Ευφροσύνη

Η Ευφροσύνη Κωνσταντίνου Δοξιάδη γεννήθηκε στην Αθήνα, 19 Απριλίου του 1946. Έκανε μαθήματα ζωγραφικής με τον Κοσμά Ξενάκη και τον Παναγιώτη Τέτση (1961-4).

Ενδιάμεσα, το 1963, φοίτησε στη σχολή ζωγραφικής School of Seeing του Oskar Kokoschka στο Salzburg της Αυστρίας. Από το 1964 ως και το 1967 φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (Slade School of Fine Art, University College, University of London) και το 1967 και 68 στην Cranbrook Academy of Art στο Detroit των Ηνωμένων Πολιτειών (ζωγραφική και χαρακτική). Αργότερα έγινε δεκτή στην Ιcole des Beaux Arts στο Παρίσι αλλά προτίμησε να δουλέψει κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη και τη Lila de Nobili. Έζησε στο Λονδίνο τα επόμενα είκοσι χρόνια και το 1987 θέλησε να ολοκληρώσει τις σπουδές της στη ζωγραφική στο Wimbledon School of Art από όπου αποφοίτησε δύο χρόνια αργότερα.

Το 1991 έγινε η πρώτη της ατομική έκθεση στην Αθήνα στο Πνευματικό Κέντρο Ώρα.

Έγραψε το βιβλίο Πορτραίτα του Φαγιούμ (The Mysterious Fayum Portraits; Faces from Ancient Egypt, Thames and Hudson, Abrams, Gallimard 1995, εκδόσεις Αδάμ 1996). Για το ίδιο θέμα έδωσε διαλέξεις στο The Paul Getty Museum της Καλιφόρνιας, στο British Museum του Λονδίνου, στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού Νέας Υόρκης, κ.ά.

Το 1998 επιμελήθηκε μαζί με τον Νίκο Γιανναδάκη την έκθεση «Από τα Πορτραίτα του Φαγιούμ στις Απαρχές της Τέχνης των Βυζαντινών Εικόνων» που έγινε στο Ηράκλειο της Κρήτης, και μεταφέρθηκε στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα και στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη. Συμμετείχε με κείμενά της για τα πορτραίτα του Φαγιούμ στις εκθέσεις που οργανώθηκαν από το Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου και το Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης.

Ερευνώντας, από το 1987, το θέμα της προέλευσης και της τεχνοτροπίας του έργου του Rubens Σαμψών και Δαλιδά που βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου κατέληξε το 2002 στη συγγραφή ενός βιβλίου με τίτλο After Rubens: The Stange Story of Samson and Delilah όπου αποδεικνύεται πολλαπλά η πλαστότητα του έργου.

Για το έργο της Πορτραίτα του Φαγιούμ τιμήθηκε στη Γαλλία με το Prix Bordin 1995 (Institut de France, Acadιmie des Beaux Arts) και στην Ελλάδα, το 1996, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.