Ο ελληνικός θησαυρός ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Ο αναγνώστης σπάνια βρίσκει σ’ ένα μυθιστόρημα αυτό το γοητευτικό πάντρεμα μιας ιστορίας αγάπης, μιας περιπέτειας και της γέννησης μια νέας και σαγηνευτικής επιστήμης, της αρχαιολογίας, συνδυασμένα έτσι ώστε να αποτελούν ένα μακρόπνοο και μνημειώδες έργο.
Η Σοφία Εγκαστρωμένου, μια Ελληνίδα με κλασική ομορφιά, που θύμιζε γλυπτό του Φειδία, ήταν 17 χρονών όταν της έτυχε μα εκπληκτική τύχη.
Ο Ερρίκος Σλήμαν, 47 ετών που είχε γίνει αμερικανός πολίτης για να εξασφαλίσει το διαζύγιο από τη ρωσίδα σύζυγό του, έγραψε σ’ έναν συγγενή της Σοφίας στην Αθήνα, τον Δεσπότη Βίμπο, ζητώντας ρου να του βρει μια νεαρή Ελληνίδα ικανή να γίνει «το χέρι του Θεού, στους ώμους μου» όταν θα έψαχνε να ανακαλύψει την αρχαία πόλη της Τροίας και τους βασιλικούς τάφους των Μυκηνών.
[…] Η Σοφία έγινε μια εκπαιδευμένη αρχαιολόγος. Υπέφερε κάτω από τον καυτό ήλιο, μέσα στο τσουχτερό κρύο, την παγερή βροχή, τον ανυπόμονο χαρακτήρα του συζύγου της, τις συκοφαντίες που συνεχώς εξαπέλυαν εναντίον τους. Ρα άντεξε όλα και, κάθε φορά που έπρεπε να αποκαλύψουν μιαν ιστορική τοποθεσία ή να ξεθάψουν σπουδαίους θησαυρούς από τα σπλάχνα της γης, ξαναριχνόταν στη δουλειά.
«Ο Ελληνικός Θησαυρός» είναι μια αξέχαστη ανθρώπινη ιστορία. Ο αναγνώστης δένεται με τα πρόσωπα της Σοφίας και του Ερρίκου, νοιάζεται γι’ αυτά και, παρ’ όλο που διαβάζει με λύπη του την τελευταία σελίδα του μυθιστορήματος, τον κατέχει μια αίσθηση πληρότητας.