Καμένο σπίρτο

Μια αστυνομική ιστορία ιδωμένη από το παρασκήνιο, όπως αποδεικνύεται σταδιακά, οι πρωταγωνιστές της οποίας όμως, δρουν στο κέντρο των εξελίξεων, τις διαμορφώνουν, γίνονται μέρος τους. Οι ζωντανές σκηνές, η αδιάκοπη ροή δράσης, έντασης και περιπέτειας, η επιμελημένη αναγωγή από το αστείο στο γελοίο, από το στενάχωρο στο θλιβερό και από το βαρύ στο μακάβριο, μαζί με το θολό φόντο αλλοτινών ανήκεστων τραυμάτων, δημιουργούν μια εκρηκτική σύνθεση, ένα θρίλερ με ακαταλάγιαστη αγωνία που αρνείσαι να διακόψεις. Στην απροσδόκητη πλοκή, η αυτοσαρκαστική διάθεση του κειμένου δεν παύει να δεσπόζει μέχρι την τελευταία σελίδα, ωστόσο, κάποτε ο αναγνώστης θα συγκινηθεί, μιας και η αντιμετώπιση της υπόθεσης μετατρέπεται, έστω και κατά διαστήματα, σε κωμικοτραγική. Μνήμες που τρεμοπαίζουν, αναλαμπές που χαρίζουν θέρμη και ελπίδα για το τρέχον παρόν, καταστάσεις που πιέζουν για λύτρωση, πρόσωπα που... «μεταβάλλονται», μυαλό καμένο, κουρασμένο σαρκίο, κορυφώνουν την αγωνία ξανά και ξανά, τόσο για το παρελθόν του παρόντος όσο και για το παρόν του παρελθόντος. Παρελθόντος, που αναζητείται στα βλέμματα, στις φθαρμένες φωτογραφίες, στην ανατριχιαστική σιωπή των παμπάλαιων επίπλων. Ζ.Μ.