Πλάτωνος επίγονοι

Το έργο Πλάτωνος επίγονοι παρουσιάζει την ιστορική και συνάμα φιλοσοφική πορεία της επίδρασης της πλατωνικής φιλοσοφίας ελαύνοντας από την διδασκαλία του Πλάτωνα και διαμέσου μια στοχαστικής σκυταλοδρομίας έφτασε στον πρώτο κύκλο που οριοθετείται με το κλείσιμο της σχολής το 529μ.Χ. κατόπιν αυτοκρατορικού διατάγματος. Εθίγησαν οι φιλοσοφικές θεωρίες όλων των πνευματικών διαδόχων της πλατωνικής γραμμής(ακαδημεικών, μεσοπλατωνικών, νεοπλατωνικών) δεικνύοντας τοιουτοτρόπως την ερμηνευτική ευρύτητα που παρέχει η μελέτη του πλατωνικού έργου.

Η πλατωνική οδός όπως παρουσιάστηκε κατέδειξε πως η φιλοσοφία που καλλιέργησε ο μεγάλος Αθηναίος φιλόσοφος δεν είναι ένα σύνολο παγιωμένων αντιλήψεων. Λόγω της φύσεως των διαλόγων και των εσκεμμένων κενών που υπάρχουν σε αυτούς, ο Πλάτων άφησε ανοιχτό το σύστημά και τις σκέψεις του στους μετέπειτα κοινωνούς και με αυτό τον τρόπο «γέννησε» πολλά πνευματικά τέκνα στη διαχρονική πορεία της εξέλιξης της ανθρωπότητας.

Ο δρόμος της πλατωνικής φιλοσοφίας είναι δρόμος έρωτος, γνώσεως , ελπίδας και φιλοσοφικού θανάτου. Παράλληλα όμως καθιστά τους περιπατητές της αποφασισμένους να νοηματοδοτήσουν την ύπαρξή τους και να αντιμετωπίσουν την μοίρα τους με θάρρος και ανδρισμό προχωρώντας νικητές, με ανοιχτά τα μάτια της ψυχής τους. Όπως έλεγε ο Ιωάννης Συκουτρής, ο Πλάτων δεν είναι καθηγητής λογίων, είναι της ζωής οδηγητής και πρωτοπόρος, φως και χαρά και στήριγμα δι’ όλους, όσοι θελήσουν να τον ακολουθήσουν εις τους δρόμους του.