Φτερωτό μπαλάκι

«Γιατί άραγε υπηρεσίες σαν τη δική μας εδρεύουν πάντοτε κάτω από το έδαφος; Οι περισσότεροι στις μέρες μας, ανεβαίνουν από το δρόμο στο γραφείο τους· εμείς κατεβαίνουμε... Δουλεύουμε σ' ένα θησαυροφυλάκιο μυστικών. Κι εμείς είμαστε απλώς οι φύλακες. Φύλακες αυτών που συχνά είναι τόσο μυστήρια για μας όσο και για το κοινό. Γιατί πολλοί απ' τους φακέλους μας είναι σφραγισμένοι. Μόνον ο Κουίν μπορεί να τους αποσφραγίσει.»
Αλλ' ο Κουίν δεν μιλά στον Πρέντις για τα "ανενεργά εγκλήματα" που αφηγούνται αυτοί οι φαινομενικά αχρηστευμένοι φάκελοι. Ούτε η Μάριον άλλωστε του μιλά συνομιλεί με τα φυτά της, ενώ τα παιδιά τους αποθαυμάζουν στην τηλεόραση, σιωπηλά, τον "Βιονικό Άνθρωπο". Κι ο Μπαμπάς, ο παλιός ήρωας της Αντίστασης, σωπαίνει πεισματικά, αποσυρμένος στο Ψυχιατρείο. Και κανείς δεν εξηγεί στον Πρέντις γιατί, όταν του πρότειναν προαγωγή, θυμήθηκε ξαφνικά το χάμστερ του.
Κανείς δεν τον ενοχλεί όταν, τα βράδια, προσπαθεί ν' αποσφραγίσει το βιβλίο που έγραψε άλλοτε ο Μπαμπάς χρησιμοποιώντας ως τίτλο το παλιό του ψευδώνυμο: Φτερωτό Μπαλάκι.