Φοβίες επί σκηνής

*Αυτά τα τάχα σεμινάρια...
Δεν είναι παρά ένα σημειωματάριο που έχει ήδη ολοκληρωθεί διανοητικά με τη πρωταρχική μορφή μιας τάχα σειράς υποθέσεων εργασίας η τελευταία λέξη των οποίων θα συμπληρωθεί από τη ζωντανή τάχα συμμετοχή όσων θα απασχοληθούν δήθεν με αυτές.
Ώστε, κατόπιν, να παραδοθούν σε όλους όσους ενδιαφερθούν τάχα να τις αξιολογήσουν με την αναβαθμισμένη εκδοχή της πλήρους τάχα πολιτιστικής πρότασης η οποία στο κοντινό μέλλον θα αναζητήσει αυτούς που θα την υιοθετήσουν με τον κωδικό τίτλο Θέατρο Αποτυχίας.
Το οποίο, από δικής του πλευράς, θα κληθεί να αναζητήσει τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία του, ως μέρος αναπόσπαστο ενός εξ' αρχής χαμένου στοιχήματος, του στοιχήματος -της ελευθερίας- που κανείς και ποτέ δεν θα έχει την παραμικρή πιθανότητα να κερδίσει. Μην έχοντας κανέναν στο πλευρό του τάχα για να το εγγυηθεί, κανέναν απέναντι του τάχα για να το εξοφλήσει.

**Αυτό το δήθεν εξ' αρχής χαμένο στοίχημα...
Μπορεί τάχα να κερδηθεί αποκλειστικά και μόνο από αυτούς που έχουν προληπτικά καταβάλλει το αντίτιμο της απώλειάς του, προς όφελος όλων, μεταξύ των οποίων περισσότερο εκείνων που μια ζωή προληπτικά τους απαγορεύουν να το κερδίσουν προεξοφλώντας την ήττα τους.

Ποιο στοίχημα;
Το εξ' αρχής χαμένο στοίχημα της ελεύθερης σκέψης που μπορεί αθώα να ντρέπεται έχοντας απέναντί της τη γενικευμένη κοινή ντροπή που ένοχα παριστάνει πως σκέπτεται.
Αν κερδηθεί αυτό το δήθεν εξ' αρχής χαμένο στοίχημα, όλα τα στοιχήματα θα πρέπει εξ' αρχής ένα προς ένα να αναδιατυπωθούν.
Αν κερδηθεί αυτό το εξ' αρχής χαμένο στοίχημα άλλο στοίχημα άξιο να κερδηθεί ποτέ δεν θα υπάρξει.
Αν κερδηθεί αυτό το εξ' αρχής χαμένο στοίχημα το όποιο αμέσως επόμενο άξιο να κερδηθεί στοίχημα θα είναι εξ' αρχής προ εξοφλημένο.
Σκοτώνουμε μέσα μας τάχα στα ψέματα την παράσταση, για να μπορέσει στα αλήθεια δήθεν απελευθερωμένη να αναγεννηθεί.
Γίνεται;
Τάχα γίνεται;