Ζαΐρα

Το κοσμοπολίτικο Αιβαλί δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από άλλες όμορφες Πολιτείες. Παραθαλάσσιο, αμιγώς ελληνικό, εμπορικός δρόμος μεταξύ Δύσης και Ανατολής, μοσχομύριστο, εύφορο και με πλούσια πνευματική παράδοση, καμάρωνε στον κόλπο του Αδραμυττίου απέναντι από τη Λέσβο. Η οικογένεια του Γιωργή και της Κατίνας απολαμβάνουν όλα τα καλά που προσφέρει ο τόπος τους, Αϊβαλί και Μοσχονήσια, τις ομορφιές του οποίου περιηγούνται αμέριμνοι λίγα χρόνια πριν την Καταστροφή. Αν και γνωρίζουν τα όσα έχει περάσει ο βασανισμένος τόπος τους, δεν υποψιάζονται τα χειρότερα. Η αγάπη τους για τον πανέμορφο αυτόν τόπο αναδεικνύεται μέσα από τις πολλαπλούς δρόμους της ιστορίας του, τα αξιοθέατα, τις φυσικές ομορφιές, τις μαγικές ιστορίες από τα παλιά, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα, τον πλούσιο πολιτισμό της χαμένης μικρασιατικής γης. Μέσα σε όλα αυτά φωλιάζει αριστοτεχνικά ως αναπάντεχος παράγοντας ο ασύμβατος, για την εποχή, έρωτας του γιου της οικογένειας με τη Ζαΐρα που δημιουργεί προσωρινή ρωγμή στη συνοχή της. Αγάπη αταίριαστη για τον μικρόκοσμο όλων γύρω τους, θα βρει χώρο να ευοδωθεί.