Μεσούγκα

Όταν η ζωή αποφασίζει να κάνει τα πράγματα λίγο πιο περίπλοκα για τον Άαρον, εκείνος δεν διστάζει στιγμή να βουτήξει στο χάος. Το ξέρει: η ζωή είναι μεσούγκα, τρέλα. Τι έχει λοιπόν να φοβηθεί από το ερωτικό τρίγωνο όπου θα τον παρασύρει ο πληθωρικός Μαξ, ο οποίος παίζει στο χρηματιστήριο τις οικονομίες Εβραίων που επέζησαν από το Ολοκαύτωμα, και η μυστηριώδης Μίριαμ, που γράφει διατριβή για το λογοτεχνικό έργο του Άαρον; Και πόσο σκοτεινό μπορεί να είναι το παρελθόν της; Με φόντο τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’50, ο Σίνγκερ πλάθει έναν θίασο «χαμένων ψυχών»: ανθρώπων που επέζησαν από το αδιανόητο και τώρα καλούνται να βρουν τρόπο να ζήσουν ξανά, παραδομένοι με μελαγχολικό χιούμορ και νοσηρή ένταση στην επίγνωση πως ο κόσμος είναι ένα απέραντο φρενοκομείο. Εγώ θα είμαι η πόρνη κι εσύ ο πελάτης μου. Το διαμέρισμά μου θα είναι το μπουρδέλο μας. Θα με πληρώνεις — αλλά φτηνά. Ένα δολάριο τη βδομάδα, ή δέκα σεντς τη βραδιά. Υπήρχαν τέτοιες φτηνές πόρνες και στη Βαρσοβία, για την ακρίβεια στον δρόμο σου, στην οδό Κροχμάλνα. Είμαι εγώ λιγότερο επιθυμητή από κείνες; Σε συμφέρει. Θα σου μαγειρεύω κιόλας. Οι άνθρωποι όταν βλέπουν το κελεπούρι, το αρπάζουν χωρίς να ρωτάνε πολλά-πολλά. Θα είμαι εγώ, λοιπόν, το κελεπούρι σου. Μπορείς και να με λες πουτάνα· αυτό θα είναι το όνομά μου από τώρα και στο εξής.