Το σπίτι με τα γαλανά παράθυρα

Τη νύχτα όλα τα χριστιανικά σπίτια σημαδεύτηκαν μ'ένα μεγάλο
κόκκινο σταυρό. Πέρασαν κάμποσες μέρες απραξίας, όταν επέστρεψαν
οι τσέτες. Και οι τελευταίοι Ελληνες στρατιώτες είχαν φύγει με
τα βαπόρια και τώρα ήταν σίγουροι πως δεν κινδύνευαν από
κανέναν. Οι χριστιανοί κλειδαμπαρώθηκαν στα σπίτια τους κι
ελάχιστοι από αυτούς κατάφεραν να βρουν όπλα για να πουλήσουν
ακριβά το τομάρι τους. Κάποια στιγμή ακούστηκαν δύο
πυροβολισμοί. Ηταν το σύνθημα ή η αφορμή; Οι Τούρκοι ορμούν.
Νιζάμηδες, τσέτες, τουρκοκρητικοί, ντόπιοι. Διαλέγουν σπίτια
μεγάλα και αρχοντικά. Απ'αυτά θα άρχιζαν, γιατί σ'αυτά υπήρχε
μπόλικο πράγμα για πλιάτσικο. Εβγαζαν με το ζόρι τους ένοικους
στο δρόμο, αφού προηγούμενα έσπαζαν τις πόρτες. Αντρες γυναίκες,
παιδά, γέροι, ανήμποροι, σακάτηδες, άρρωστοι, κανείς τους δε
γλιτώνει....