Υπάρχει γράμμα για μένα;

«… Η Σοφία Σακελλαρίου μπορεί και απαρτίζει πολιτικά, πολιτικότατα ποιήματα χωρίς να χρειάζεται τον τόνο της κραυγής, του αναθέματος ή πάλι του δημοκοπικού δοξολογήματος. Χωρίς τη συνήθη ρητορική δηλαδή. Και με τα αισθήματά της υποταγμένα στην ποίηση και στο σκοπό της, ώστε να μην την πνίγουν. Είναι στιγμές ?ιδίως όταν η αναψηλάφηση της μνήμης αποκαλύπτει απανωτά κοιτάσματα πίκρας? που νιώθεις τις λέξεις βαριά φαρμακωμένες να εξαπολύονται σαν να ΄ναι η καθεμιά τους ένα διψασμένο μαχαίρι. Πώς το μαχαίρι μετασχηματίζεται σε χάδι, αυτό είναι το μικρό θαύμα της ποίησης…»

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

«… Η σκέψη της ποιήτριας είναι οξύτατη, η έκφρασή της αιχμηρή, η οπτική της στα φαινόμενα ιδιαίτερη. Απήλαυσα, επίσης, την ατμόσφαιρα την οποία η ποιήτρια καλλιεργεί, χαρακτηριστικό της οποίας είναι ένα αδιόρατο αίσθημα στην αναστόμωση της τραγικότητας, της ειρωνείας και της ματαιότητας…»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΖΑΚΗΣ

« … Η Σακελλαρίου συνδυάζοντας τη σύντομη μορφή και τη μακρόπνοη ανάπτυξη, τον χαμηλόφωνο τόνο και τη λυρική ένταση, προσφέρει ένα ενιαίο έργο που κερδίζει το στοίχημα με το χρόνο…»

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ