Ο νάνος και η Γαριδούλα

«Με λένε Μαξίμ και είμαι εντεκάμισι χρονών. Μοιάζω με κάθε φυσιολογικό αγόρι. Μόνο που είμαι πολύ κοντός έως μικροσκοπικός. Γι' αυτό όλα τα παιδιά με κοροϊδεύουν. Όλα, εκτός από μια όμορφη δεκάχρονη με μάτια που έχουν το χρώμα του φουντουκιού, τη Γαριδούλα. Από τότε που τη γνώρισα, έπαψα να είμαι μόνος...»

Στην ίδια σειρά κυκλοφορεί: Με τα μάτια της καρδιάς.





ΚΡΙΤΙΚΗ



Ο συγγραφέας Ερίκ Σαβουαζά έκλαιγε μικρός επειδή ήταν κοντός. Γι' αυτό, συγκινημένος από τα παιδιά που πρέπει να κάνουν κάθε μέρα ενέσεις με ορμόνες για να ψηλώσουν, δημιούργησε τον Μαξίμ και έγραψε γι' αυτόν στο βιβλίο Ο νάνος και η Γαριδούλα.

Ο Μαξίμ ψάχνει εναγωνίως ένα φίλο, γιατί αν είχε κάποιον θα αισθανόταν λιγότερο κοντός. Μπαίνει στην εφηβεία, αλλά ποια κοπέλα θα τα έφτιαχνε με έναν μεγάλο νάνο; Και οι γονείς του; Βλέπει τη μητέρα του να λιποθυμάει και τον πατέρα να κοιτάει τον ουρανό όταν ο καθηγητής κάνει τη διάγνωση για το πρόβλημά του. Νιώθει μόνος. Απελπισμένος στέλνει γράμματα στην εφημερίδα, στη στήλη «Ο ταχυδρόμος της καρδιάς» και βρίσκει ανταπόκριση: η Γαριδούλα είναι μια κοντούλα σαν κι αυτόν, ακροβάτις. Η Γαριδούλα έχει ξεπεράσει το πρόβλημα του ύψους της γιατί έχει κατακτήσει ένα χώρο όπου είναι η καλύτερη. Αντιδρώντας παιδικά ο Μαξίμ θέλει να της μοιάσει και να δουλέψει μαζί της στο τσίρκο. Τελικά όμως μάλλον καταλαβαίνει ότι εκείνο που πραγματικά μετράει είναι η σχέση φιλίας που έχτισε με το κορίτσι και ότι τα προβλήματα που δημιουργεί η διαφορετικότητα απαλύνονται όταν τα μοιράζεσαι με κάποιον άλλο.

Δεν ξέρω ποια παιδιά θα διαβάσουν αυτά τα βιβλία. Οσα όμως τα διαβάσουν θα καλλιεργήσουν την ευαισθησία τους.



Μαρίζα Ντεκάστρο

ΤΟ ΒΗΜΑ, 29-07-2001