Δημοσιονομική Διαφάνεια

Ο 5ος αιώνας π.Χ. στην Αθήνα χαρακτηρίζεται ως «ο χρυσός αιώνας της δημοσιονομικής διαφάνειας». Σε αντίθεση, η σύγχρονη Ελλάδα βρέθηκε πολλές φορές στο επίκεντρο κριτικής από την ευρωπαϊκή και τη διεθνή κοινότητα αναφορικά με την αδιαφάνεια και την έλλειψη αξιοπιστίας των δημοσιονομικών στοιχείων της. Τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις προέβησαν σε μία διαρθρωτική δημοσιονομική μεταρρύθμιση επιχειρώντας να αντιμετωπίσουν πολλά από τα προβλήματα που συνδέονταν με τη διαφάνεια των δημοσίων οικονομικών της.
Η ενίσχυση της δημοσιονομικής διαφάνειας αποτελεί προϋπόθεση για την επίτευξη της χρηστής διακυβέρνησης μιας χώρας, ενώ αποτελεί το μοναδικό τρόπο για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και γενικότερα στους θεσμούς μιας χώρας. Μολονότι η λήψη αποφάσεων σχετικά με τη δημοσιονομική πολιτική αποτελεί ευθύνη των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, ωστόσο είναι σημαντικό οι αποφάσεις αυτές να ελέγχονται από τη Βουλή, από άλλους δημοσιονομικούς θεσμούς, καθώς και από τους πολίτες.
Η αλληγορία της καλής και της κακής διακυβέρνησης του ζωγράφου Ambrogio Lorenzetti, που ολοκληρώθηκε το 1339 μοιάζει εν τέλει τόσο επίκαιρη στις μέρες μας. Μας τονίζει τις αρετές που είναι απαραίτητες για τη χρηστή διακυβέρνηση, δηλαδή την Ειρήνη, το Σθένος, τη Σύνεση, τη Μεγαλοψυχία, την Εγκράτεια και τη Δικαιοσύνη. Κυρίως όμως μας δείχνει τις επιπτώσεις στη χώρα τόσο από την καλή όσο και από την κακή διακυβέρνηση. Ευελπιστώντας ότι τις αρετές αυτές ενστερνίζονται οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας μας, προκειμένου να μπορέσουν να οδηγήσουν την Ελλάδα στο δρόμο για την ευημερία για το κοινό καλό των πολιτών της...