Ιερά και θρησκευτικές τελετουργίες στην ανακτορική και μετανακτορική Μυκηναϊκή περίοδο

Η μελέτη αυτή φωτίζει όψεις της θρησκείας σε μια από τις πιο σημαντικές περιόδους της αιγαιακής προϊστορίας. Εδώ τα συνεχώς εμπλουτισμένα αρχαιολογικά στοιχεία υποδεικνύουν σύνθετες διεργασίες σε έναν ευρύ γεωγραφικό χώρο. Αξιοποιώντας το σύνολο του διαθέσιμου αρχαιολογικού υλικού από ήδη γνωστές και από νέες θέσεις, η συγγραφέας διερευνά την εξέλιξη και τις αλλαγές που σημειώθηκαν στη θρησκευτική οργάνωση και τη συμπεριφορά των Μυκηναίων μεταξύ του 14ου και του 12ου αιώνα π.X. Η θρησκευτική δραστηριότητα αντιμετωπίζεται ως μια μεταβλητή κοινωνική διαδικασία, πολυεπίπεδη και με σημαντικές χωρικές και χρονολογικές διαφορές. Εξετάζεται η επίδραση των κοινωνικών σχέσεων στη λειτουργία των ιερών και στην τέλεση θρησκευτικών τελετουργιών σε συγκεκριμένες πολιτισμικές και ιστορικές συνθήκες. Ανασυντίθεται το πλαίσιο λειτουργίας των μυκηναϊκών ιερών. Μέσα από τη κατανόηση των χαρακτηριστικών της τελούμενης λατρείας προσεγγίζεται μια καίρια πτυχή της διακριτής πολιτισμικής ταυτότητας των Μυκηναίων. Ειδικότερα ερευνώνται ζητήματα που αφορούν την κοινωνική διάσταση της θρησκευτικής δραστηριότητας: Ποιες ήταν οι τελούμενες θρησκευτικές τελετουργίες στα ιερά της ανακτορικής και της μετανακτορικής εποχής; Σε ποιο βαθμό αντανακλούν σύνθετες κοινωνικές διεργασίες; Πώς η κατάρρευση των μυκηναϊκών ανακτόρων επηρέασε τη διαμόρφωση του δομημένου ιερού χώρου; Μετασχηματίστηκε η θρησκευτική δραστηριότητα; Πώς συνέβαλε η θρησκεία στη διατήρηση ή τον επαναπροσδιορισμό των ισορροπιών στις μετανακτορικές κοινωνίες;