Γνώση και πρακτική

Η φιλοσοφία της επιστήμης, όπως έχει αναπτυχθεί τα τελευταία εκατό χρόνια, έχει εστιάσει στην ανάδειξη, μελέτη και κατανόηση της δομής της εννοιολογικής οργάνωσης του περιεχομένου της επιστήμης. Σε αυτό το πλαίσιο, έχουν διατυπωθεί σημαντικές αναλύσεις της δομής της επιστήμης, όπως αυτή εκφράζεται μέσω των προτάσεων και των θεωριών της. Δίνοντας όμως έμφαση κυρίως στην ανάδειξη της δομής της επιστήμης, η φιλοσοφία της επιστήμης έχει παραμελήσει τις διαδικασίες διαμόρφωσής της. Σύγχρονες προσεγγίσεις με τη βοήθεια ιστοριογραφικών, κοινωνιολογικών και εθνογραφικών μεθόδων, αναδεικνύουν μια σύνθετη, πλούσια και δυναμική αντίληψη των διαδικασιών διαμόρφωσής της που στηρίζεται στην επιστημολογία της πρακτικής. (Shapin, Latour, Knorr Cetina, Pickering, Rheinberger, Chang, κ.ά.) Με τη βοήθεια μιας επιστημολογίας της πρακτικής, η φιλοσοφία της επιστήμης καλείται να επεξεργαστεί μεταφυσικά και γνωσιολογικά ζητήματα, τα οποία πάντοτε την απασχολούσαν, διατυπώνοντας νέες συλλήψεις και ερμηνείες της επιστήμης και της πραγματικότητας.