Το κονσέρτο του Αρανχουέθ

[...] O έρωτας και το αλκοόλ μοιάζουν. Και τα δύο σού προκαλούν ζάλη. Μια όμορφη όμως ζάλη, που χωρίς αυτή δεν θα μπορούσε άνθρωπος να αντεπεξέλθει στη βαναυσότητα της καθημερινότητας. Έχουμε ανάγκη να ξεφεύγουμε πού και πού· να απογειωνόμαστε από τη χώρα του κυνισμού, των προβλημάτων, της υποκρισίας, και να προσγειωνόμαστε στον πλανήτη εκείνο που ονειρευτήκαμε όταν αρχίσαμε να βλέπουμε τις πρώτες μας ταινίες, όταν αρχίσαμε να ακούμε τα πρώτα μας τραγούδια, όταν αρχίσαμε να διαβάζουμε τα πρώτα μας ποιήματα. Σε εκείνον τον πλανήτη θέλουμε να οδηγηθούμε, και μπορούμε μόνο μέσω του αλκοόλ ή του έρωτα. Για μένα οι έρωτες πέρασαν. Μου έμεινε μόνο το αλκοόλ. Όταν βλέπεις κάποιον να πίνει, μην τον κακολογείς. Μπορεί απλά να του λείπει ο έρωτας", είπε και συνέχισε. "Εδώ είναι η στάση μου. Πρέπει να κατέβω [...]

Mια πολύ νεανική ιστορία που διαβάζεται μονορούφι