Ο Χριστός παρακαλάει το σώμα του να κατέβει απ' τον σταυρό

ΧΡΙΣΤΟΣ
Οι παλάμες σου μάτωσαν
τα πόδια σου δεμένα γδάρθηκαν
το κορμί σου, ισχνό κι αδύναμο, λυγίζει
το παρατράβηξες.
Είναι άνοιξη, μη σε ξεγελά η σημερινή μέρα.
Η συννεφιά είναι περαστική
μη σε ξεγελά η σημερινή μέρα
ο ουρανός θα ανοίξει καταγάλανος.
Έλα, κατέβα, οι θάλασσες ζέσταναν
τα δέντρα πρασίνισαν, τα άγρια χόρτα θέριεψαν
και τα αμπέλια αρχίζουν να δένουν τον καρπό
Μια γυναίκα σε περιμένει στο σπίτι να σε πλύνει
και με χάδια πολλά να σε κοιμίσει.
Θυμίσου τις μέρες που περάσαμε μαζί
τα λόγια αγάπης που ανταλλάξατε.
Θυμήσου τα χείλη της
τον χτύπο της καρδιάς της
τους ψιθύρους, την ανάσα της.
Ακούμπησε πάνω μου και γρήγορα θα είσαι στην
αγκαλιά της.
ΣΩΜΑ
Κουράστηκα
τα βλέφαρά μου κλείνουν
το στόμα μου στέγνωσε.
Ό,τι γέννησες γέννημα, ό,τι έχασες γέννημα
Θέλω να κοιμηθώ.
ΧΡΙΣΤΟΣ
Θα σε κοιμίσω σε σεντόνια πάλλευκα
σε σπίτι ψηλό με θέα το πέλαγος
άνθη παντού θ' αναβλύζουν ευωδιές
πουλιά θα κελαηδούν σε δέντρα αιωνόβια
κι εμείς το καλύτερο κρασί θ' ανοίξουμε. [...]