Η ουτοπία ή το παγιδευμένο ιδεώδες ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Στους καιρούς του γενικευμένου πραγματισμού και της αλλεργίας στη σκέψη και μόνο της «ουτοπίας», ο Τιερρύ Πακό, συγγραφέας εξοικειωμένος με το ουτοπικό φαινόμενο στη Δύση, μας προσκαλεί να γνωρίσουμε αυτή την κρυμμένη πλευρά της δυτικής σκέψης, τους μείζονες και ελάσσονες κατασκευαστές «ιδεωδών πολιτειών», τους οραματιστές του καλύτερου κόσμου και τους πειραματιστές της ευτυχίας.

Το δοκίμιο που μετέφρασε ο Δημήτρης Δημουλάς δεν είναι απλά μια σύντομη και πυκνή περιήγηση στην ιστορία των ουτοπιών και των επινοητών τους. Είναι κι ένας στοχασμός για το απραγματοποίητο και το ανέφικτο των μεγάλων ονείρων ισότητας, ελευθερίας και αυτονομίας.

Από τον εισηγητή του όρου Ουτοπία, τον Αγγλο νομικό και λόγιο Τόμας Μορ μέχρι τους ουτοπιστές του σοσιαλισμού, τον Όουεν, τον Φουριέ και τον Σεν Σιμόν, από τον Πλάτωνα και τον Αυγουστίνο ως την επιστημονική φαντασία του εικοστού αιώνα, η ουτοπία υπήρξε σύμφυτη με την ιστορία της Δύσης, ένας από τους καρπούς του ελληνολατινικού πνεύματος στη συνάντηση του με τη χριστιανική εξαγγελία της σωτηρίας.

Ο Τιερρύ Πακό αφηγείται τις σημαντικές στιγμές αυτής της πνευματικής περιπέτειας και στοχάζεται, με διαύγεια και πλούτο αναφορών, τη συνεισφορά των ουτοπιών στη διαμόρφωση του πολιτισμού μας.

Επισημαίνει το διφορούμενο χαρακτήρα κάθε ουτοπίας αλλά και τη «γεωγραφία της ελπίδας» που κρύβεται στα κείμενα, τις διακηρύξεις και τα πρακτικά πειράματα των πρωτεργατών της ουτοπίας.

Το δοκίμιο αυτό προσφέρει πληροφορίες για ορισμένα από τα πιο πρωτότυπα και ριζοσπαστικά φαινόμενα του δυτικού πολιτισμού. Μας μαθαίνει γι' αυτούς που μίλησαν πολύ πριν την εποχή μας για τη γυναικεία χειραφέτηση, τον ελεύθερο χρόνο, τον ερωτισμό και τον δημιουργικό πειραματισμό με καινούργιους τρόπους ζωής, πέρα και έξω από την επίσημη κοινωνία και τους κώδικές της.