Παπαΐδης, Βασίλειος Σ.

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το 1969, στην καρδιά της σκληρά δοκιμαζόμενης εργατικής τάξης. Οι γονείς μου κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες να μου προσφέρουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ξεφύγω από αυτή τη δύσκολη θέση, αλλά… Η φαντασία μου ξεχείλιζε και το κριτήριό μου δεν ήταν να ανέβω «ένα σκαλοπάτι παραπάνω», όπως με συμβούλευε ο πατέρας μου. Δούλεψα σε κάθε είδους χαμάλικη δουλειά, αλλά δεν με ένοιαζε. Τα όνειρά μου και τα βιβλία που διάβαζα με κρατούσαν όρθιο και δυνατό. Η μουσική και η συγγραφή στίχων ήταν ο πρώτος μου έρωτας μέχρι που βρήκα τη δουλειά που μου ταίριαζε. Σοφέρ, όπως με έλεγε μια κυρία που ανέβαινε στο λεωφορείο που δούλευα. Κι αυτό ήταν τίτλος τιμής για εμένα. Ως σοφέρ λοιπόν ταξίδεψα σχεδόν σε όλα τα μέρη της πατρίδας μου, είδα απίστευτα τοπία, γνώρισα ανθρώπους, βίωσα καταστάσεις και τα ατέλειωτα χιλιόμετρα άφηναν τη φαντασία μου να οργιάζει. Τα τοπία που αντίκριζα τα αποτύπωνα ανεξίτηλα στο μυαλό μου και πάνω σ’ αυτά έγραφα ό,τι γεννούσε η φαντασία μου, γιατί το γράψιμο με απελευθέρωνε.