Παιδική Πασχαλιά

... Ύστερα, η μητέρα άρχισε να ζυμώνει κι έπλασε αρκετές πασχαλινές κουλούρες στολισμένες με κόκκινα αβγά. [...] Ακόμα, έπλασε μικρές «κοκκώνες» για τη Μόρφω, για τον Ευαγγελινό, για τα βαφτιστήρια της και τα φτωχά της γειτονιάς. Τότε ήταν που ο Ευαγγελινός έκλαιγε με παράπονο γιατί η δικιά του κοκκώνα δεν ήταν πολύ μεγάλη! Ας διάλεγε όποια ήθελε, του έλεγε η μάνα, αλλά αυτός δεν ησύχαζε, τις ήθελε όλες δικές του! Γελούσε η μητέρα, τον παρηγορούσε: «Το Σάββατο το βράδυ θα έρθει η κουρούνα (κρα, κρα!) να φέρει το τυρί και το κρέας (τσι, τσι!), και τότε να δεις χαρές ο Βαγγελινός, σαν ακούσει κρα, κρα την κουρούνα να χτυπά το παραθύρι. Πάρε Βαγγελινέ το τυρί, πάρε και το τσι τσι να φάτε!» Χαρούμενο το παιδάκι ψέλλιζε: «Θα έρθει η κουούνα, να φέει το τσι τσι...» κι έπλεκε τα δάχτυλα του να μιμηθεί το πέταγμα του πουλιού, όπως του έδειχνε η μητέρα...

Σελ. 14 του βιβλίου