Θυμάμαι ακόμη...

Αυτό το αφήγημα του Γιάννη Παντζόπουλου, από τα παλιά περασμένα χρόνια, με μικρά ή μεγάλα γεγονότα και προσωπικές εμπειρίες, ζωντανεύει ξανά τις ξεχασμένες αναμνήσεις, μιας σημαντικής τριετίας, από το 1953 μέχρι και το 1955. Τότε που η Αθήνα άλλαζε τον χαρακτήρα της, μέρα με τη μέρα, και οι αρμόδιοι διατυμπάνιζαν ότι θα την έκαναν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Οι γραμμές των τραμ ξηλώνονταν, για να αντικατασταθούν τα τραμ από τα τρόλεϊ και σπίτια αρχοντικά ή νεοκλασικά κατεδαφίζονταν για να ανεγερθούν απρόσωπες πολυκατοικίες με αντιπαροχή.

Θύμησες πολλές και εικόνες χαραγμένες στη μνήμη ενός παιδιού για τη ζωή στην Αθήνα, με πρωταγωνιστές την υψίφωνο Μαρίκα Παλαίστη, που ήθελε να γίνει πολιτικός, τον υπαρξιστή Σίμο και τον μασίστα Σαμψών, με συλλαλητήρια για το Κυπριακό, με αντιδράσεις για την ανάδειξη των «Μις», αλλά και με τα ξέφρενα γλέντια της αποκριάς στην Πλάκα, χορεύοντας το νεόφερτο Μάμπο.

Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, οι παλαιότεροι θα θυμηθούν ξανά ξεθωριασμένες από το παρελθόν εικόνες και οι νεότεροι θα γνωρίσουν την καθημερινότητα των πατεράδων, των μαμάδων και των παππούδων τους.